Vragen - jrg. 80-22
Vragen
Wat is het verschil tussen geest en ziel? Kunnen geesten een lichaam aannemen? Mensen die bezeten zijn en zelfmoord plegen, zijn die verloren? (O. v. H. te W.)
Antwoord:
Wanneer we het over de ziel hebben, dan hebben we het eigenlijk over de persoonlijkheid van iemand. De ziel functioneert doormiddel van onze emoties, gedachten en wil. Onze ziel wordt dan weer aangestuurd door de geest. U begrijpt wel dat het een groot verschil is, door welke geest men zich laat aansturen. De Bijbel spreekt over de geest van de wereld en de Geest uit God. Wanneer de geest van de wereld onze ziel aanstuurt zal dit ook te ervaren zijn in de emoties, gedachten en de beslissingen van ons. Zo heeft Gods Geest ook grote invloed op onze gevoelens, gedachten en wilsbesluiten. Het gaat er maar om, welke geest het voor het zeggen heeft in ons leven. De heerschappij van de geest gaat echter verder dan de ziel. Indirect wordt ook ons lichaam door de geest, via onze ziel, aangestuurd. Gods Geest komt door het geloof in Christus in ons wonen waarmee ons lichaam een tempel wordt van de Heilige Geest. Hij zal deze tempel niet bewonen met andere geesten, zoals demonen. Voor Gods Geest moeten demonen wijken. Wat we echter nog wel zullen ervaren, dat is dat we ondanks de inwoning van Gods Geest, nog steeds te maken hebben met onze oude, natuurlijke mens, die nog vaak als bondgenoot van demonische machten invloed op ons leven heeft. Hoe meer we vervuld worden van Gods Geest, hoe minder dominerend deze oude mens ons leven beheerst. Mensen, die eenmaal de Here Jezus als hun Heiland aanvaard hebben en daardoor opnieuw geboren werden en een kind van God zijn, kunnen niet meer demonisch bezeten zijn. In de Bijbel, ook in het boek Handelingen, lezen we nergens, dat kinderen Gods demonisch bezeten waren. Wel lezen we steeds dat mensen door de Here Jezus en later door de apostelen, van de demonische machten bevrijd werden en daarna tot bekering en wedergeboorte kwamen. Na de bekering en wedergeboorte kan men nog last hebben van de oude mens, die vaak nog als bondgenoot voor demonische machten kan reageren. Wat dat betreft is de duivel een "slechte verliezer". Mocht dit het geval zijn, dan is het sterven van de oude mens aan de voet van het kruis de enige oplossing, uitdrijving van demonen is dan niet op zn plaats. We moeten dus onderscheid maken tussen "gebondenheid" en "bezetenheid". Een kind van God dat sterft is veilig geborgen in de hand van de hemelse vader. De doodsoorzaak vormt dan geen beslissende factor. Mensen kunnen zowel fysiek als psychisch verongelukken en dat geldt ook voor christenen. Wij behoren echter niet op Gods troon te gaan zitten om te beslissen, wie er behouden wordt of verloren gaat. Laten we dat nu maar aan Hem Zelf overlaten.
De laatste tijd horen we steeds meer over terminale medicatie. Is dit een veredelde vorm van euthanasie? Wat moeten we hier nu mee? Ik ben van mening dat het begin en eind van ons leven in Gods hand ligt. (F. V. te R.)
Antwoord:
In onze maatschappij wordt het steeds moeilijker om vast te houden aan het feit, dat het begin en einde van ons leven in de hand van God ligt. De mens probeert steeds meer grip op het leven te krijgen. Ongewenste zwangerschappen worden afgebroken en hen, die het leven niet meer zien zitten wordt euthanasie aangeboden. In sommige gevallen vormen leeftijd en financieel vermogen de beslissende factor voor een levensreddende behandeling. Nu moeten we hierin een duidelijk onderscheid maken in een behandeling die het stervensproces verlengt of het leven verlengt. In bepaalde situaties moet de medische wetenschap zich discreet terugtrekken, om de stervende dan ook te laten sterven en niet met allerlei kunstgrepen in het leven houden. Het trekken van een duidelijke scheidslijn hierin wordt steeds ingewikkelder. Terminale medicatie is er op gericht om iemand in een stervensproces ook te laten sterven, maar dan wel zo, dat de minste pijn en moeite ervaren wordt. De medicatie is dus niet meer gericht op genezing, omdat genezing niet meer mogelijk blijkt te zijn, maar op pijnbestrijding om het sterven meer dragelijk te maken.
In hoeverre vormen de aartsvaders Abraham, Isaäk en Jakob nog steeds een bemiddelende rol tussen God en de Joden? Johannes 14:6 leert ons toch dat we alleen via Christus tot God kunnen komen? (H. de J. te M.)
Antwoord:
Het verbond dat God met Abraham, Isaäk en Jakob gesloten had was een onvoorwaardelijk verbond. Er behoefde geen tegenprestatie verricht te worden. God beloofde het en zou het ook doen! Het was ook een eeuwig verbond, dat dan misschien wel van de kant van Israël verbroken werd, maar nooit van Gods kant! In Romeinen 11:28-29 lezen we dan ook: " naar de verkiezing zijn zij (de Joden) geliefden om der vaderen wil. Want de genadegaven en de roeping Gods zijn onberouwelijk." God komt er niet op terug "eens beloofd, blijft beloofd!"
God had hen een land, een volk en een wereldwijde zegen beloofd. Het verwoeste land hebben ze in 1948 op wonderlijk wijze weer terug gekregen. Het verdreven volk keert vanuit de diaspora weer geleidelijk terug naar zijn eigen land. Daarnaast zien we ook steeds meer een "geestelijk ontwaken" onder het Joodse volk.
We zien in onze tijd, dat God zijn belofte, aan de vaderen gedaan, in vervulling doet gaan.
Gods trouw aan zijn beloften zien we onder andere in Exodus 2:24 "en God hoorde hun klacht (over de Egyptische slavernij) en God gedacht aan zijn verbond met Abraham Isaäk en Jakob. Zo zag God de Israëlieten aan en God had bemoeienis met hen." Zon 600 jaar na de belofte aan Abraham gedacht God aan zijn verbond en verloste zijn volk uit Egypte.
Tweeduizend jaar later werd de Messias geboren, het "zaad" dat God aan Abraham beloofd heeft. De Messias werd uit Israël geboren omdat God met Israël hierover een verbond gesloten had. Vandaar dat de Here Jezus Zelf later zegt: "Het heil is uit de Joden" (Johannes 4:22), en aangeeft, dat het verbond met Abraham, ook na tweeduizend jaar, nog net zo levend is. Het heil vanuit de Joden bestond uit: de geboorte van de Messias, het offer voor de zonde van de gehele wereld, de overwinning over de dood, de uitstorting van de Heilige Geest, de geboorte van de gemeente, de eerste wereldwijde verkondiging van het evangelie en het schrijven van de Bijbel het vond allemaal plaats vanuit het Joodse volk! Ook de voleinding van Gods heilsplan zal plaatsvinden "vanuit de Joden", wanneer de Here Jezus zijn voeten op de Olijfberg zal zetten en plaats neemt op de troon van David, waarmee het koningschap voor Israël weer hersteld zal zijn. Dan zal Gods heil voor deze wereld zijn voltooiing krijgen maar dan ook weer: vanuit de Joden!
Juist omdat God een verbond met Abraham, Isaäk en Jakob gesloten heeft zal God Zich aan zijn volk op een wonderbaarlijke manier openbaren. Zij zullen de Messias zien en Hem herkennen als degene die zij doorstoken en verworpen hebben. Dan zal dit wonderlijke volk een rouwklacht aanheffen en zich als volk tot de Here bekeren. Ook zij zullen wedergeboren worden, net zoals wij, door het geloof in de Here Jezus. Maar dan niet op individuele basis, maar als geheel volk ineens!
Waar kan ik lezen, dat de aartsengel Lucifer uit de hemel gevallen is en met zijn val 1/3 van alle sterren meegetrokken heeft? (E. Z. te A.)
Antwoord:
In Jesaja 14:12-14 lezen we over de val van de duivel vanuit de hemelse heerlijkheid. Zo ook in Ezechiël 28:13-19. Hier lezen we over de beschuttende cherub waarin onrecht werd gevonden en als gevolg daarvan van de "berg der goden" verbannen werd.
In Openbaring 12:3-4 lezen we over de gebeurtenis dat 1/3 van alle sterren door satan op aarde geworpen werd en verderop in vers 9 over de duivel zelf, die op aarde geworpen werd.
De duivel die nu, met de gevallen sterren (demonen), de hemelse gewesten als hun leefdomein in bezit genomen hebben (Efeziërs 6:12) regeert nu vanuit deze hemelse gewesten op aarde. Straks, tijdens de grote verdrukking, zullen ze vanuit deze hemelse gewesten op aarde geworpen worden om hen die op de aarde wonen te vervolgen en te pijnigen. Uiteindelijk zullen de duivel, de antichrist, de valse profeet en allen die hen volgen, in de poel des vuurs geworpen worden om daar voor eeuwig te boeten.
ds. Theo Niemeijer
Wat is het verschil tussen geest en ziel? Kunnen geesten een lichaam aannemen? Mensen die bezeten zijn en zelfmoord plegen, zijn die verloren? (O. v. H. te W.)
Antwoord:
Wanneer we het over de ziel hebben, dan hebben we het eigenlijk over de persoonlijkheid van iemand. De ziel functioneert doormiddel van onze emoties, gedachten en wil. Onze ziel wordt dan weer aangestuurd door de geest. U begrijpt wel dat het een groot verschil is, door welke geest men zich laat aansturen. De Bijbel spreekt over de geest van de wereld en de Geest uit God. Wanneer de geest van de wereld onze ziel aanstuurt zal dit ook te ervaren zijn in de emoties, gedachten en de beslissingen van ons. Zo heeft Gods Geest ook grote invloed op onze gevoelens, gedachten en wilsbesluiten. Het gaat er maar om, welke geest het voor het zeggen heeft in ons leven. De heerschappij van de geest gaat echter verder dan de ziel. Indirect wordt ook ons lichaam door de geest, via onze ziel, aangestuurd. Gods Geest komt door het geloof in Christus in ons wonen waarmee ons lichaam een tempel wordt van de Heilige Geest. Hij zal deze tempel niet bewonen met andere geesten, zoals demonen. Voor Gods Geest moeten demonen wijken. Wat we echter nog wel zullen ervaren, dat is dat we ondanks de inwoning van Gods Geest, nog steeds te maken hebben met onze oude, natuurlijke mens, die nog vaak als bondgenoot van demonische machten invloed op ons leven heeft. Hoe meer we vervuld worden van Gods Geest, hoe minder dominerend deze oude mens ons leven beheerst. Mensen, die eenmaal de Here Jezus als hun Heiland aanvaard hebben en daardoor opnieuw geboren werden en een kind van God zijn, kunnen niet meer demonisch bezeten zijn. In de Bijbel, ook in het boek Handelingen, lezen we nergens, dat kinderen Gods demonisch bezeten waren. Wel lezen we steeds dat mensen door de Here Jezus en later door de apostelen, van de demonische machten bevrijd werden en daarna tot bekering en wedergeboorte kwamen. Na de bekering en wedergeboorte kan men nog last hebben van de oude mens, die vaak nog als bondgenoot voor demonische machten kan reageren. Wat dat betreft is de duivel een "slechte verliezer". Mocht dit het geval zijn, dan is het sterven van de oude mens aan de voet van het kruis de enige oplossing, uitdrijving van demonen is dan niet op zn plaats. We moeten dus onderscheid maken tussen "gebondenheid" en "bezetenheid". Een kind van God dat sterft is veilig geborgen in de hand van de hemelse vader. De doodsoorzaak vormt dan geen beslissende factor. Mensen kunnen zowel fysiek als psychisch verongelukken en dat geldt ook voor christenen. Wij behoren echter niet op Gods troon te gaan zitten om te beslissen, wie er behouden wordt of verloren gaat. Laten we dat nu maar aan Hem Zelf overlaten.
De laatste tijd horen we steeds meer over terminale medicatie. Is dit een veredelde vorm van euthanasie? Wat moeten we hier nu mee? Ik ben van mening dat het begin en eind van ons leven in Gods hand ligt. (F. V. te R.)
Antwoord:
In onze maatschappij wordt het steeds moeilijker om vast te houden aan het feit, dat het begin en einde van ons leven in de hand van God ligt. De mens probeert steeds meer grip op het leven te krijgen. Ongewenste zwangerschappen worden afgebroken en hen, die het leven niet meer zien zitten wordt euthanasie aangeboden. In sommige gevallen vormen leeftijd en financieel vermogen de beslissende factor voor een levensreddende behandeling. Nu moeten we hierin een duidelijk onderscheid maken in een behandeling die het stervensproces verlengt of het leven verlengt. In bepaalde situaties moet de medische wetenschap zich discreet terugtrekken, om de stervende dan ook te laten sterven en niet met allerlei kunstgrepen in het leven houden. Het trekken van een duidelijke scheidslijn hierin wordt steeds ingewikkelder. Terminale medicatie is er op gericht om iemand in een stervensproces ook te laten sterven, maar dan wel zo, dat de minste pijn en moeite ervaren wordt. De medicatie is dus niet meer gericht op genezing, omdat genezing niet meer mogelijk blijkt te zijn, maar op pijnbestrijding om het sterven meer dragelijk te maken.
In hoeverre vormen de aartsvaders Abraham, Isaäk en Jakob nog steeds een bemiddelende rol tussen God en de Joden? Johannes 14:6 leert ons toch dat we alleen via Christus tot God kunnen komen? (H. de J. te M.)
Antwoord:
Het verbond dat God met Abraham, Isaäk en Jakob gesloten had was een onvoorwaardelijk verbond. Er behoefde geen tegenprestatie verricht te worden. God beloofde het en zou het ook doen! Het was ook een eeuwig verbond, dat dan misschien wel van de kant van Israël verbroken werd, maar nooit van Gods kant! In Romeinen 11:28-29 lezen we dan ook: " naar de verkiezing zijn zij (de Joden) geliefden om der vaderen wil. Want de genadegaven en de roeping Gods zijn onberouwelijk." God komt er niet op terug "eens beloofd, blijft beloofd!"
God had hen een land, een volk en een wereldwijde zegen beloofd. Het verwoeste land hebben ze in 1948 op wonderlijk wijze weer terug gekregen. Het verdreven volk keert vanuit de diaspora weer geleidelijk terug naar zijn eigen land. Daarnaast zien we ook steeds meer een "geestelijk ontwaken" onder het Joodse volk.
We zien in onze tijd, dat God zijn belofte, aan de vaderen gedaan, in vervulling doet gaan.
Gods trouw aan zijn beloften zien we onder andere in Exodus 2:24 "en God hoorde hun klacht (over de Egyptische slavernij) en God gedacht aan zijn verbond met Abraham Isaäk en Jakob. Zo zag God de Israëlieten aan en God had bemoeienis met hen." Zon 600 jaar na de belofte aan Abraham gedacht God aan zijn verbond en verloste zijn volk uit Egypte.
Tweeduizend jaar later werd de Messias geboren, het "zaad" dat God aan Abraham beloofd heeft. De Messias werd uit Israël geboren omdat God met Israël hierover een verbond gesloten had. Vandaar dat de Here Jezus Zelf later zegt: "Het heil is uit de Joden" (Johannes 4:22), en aangeeft, dat het verbond met Abraham, ook na tweeduizend jaar, nog net zo levend is. Het heil vanuit de Joden bestond uit: de geboorte van de Messias, het offer voor de zonde van de gehele wereld, de overwinning over de dood, de uitstorting van de Heilige Geest, de geboorte van de gemeente, de eerste wereldwijde verkondiging van het evangelie en het schrijven van de Bijbel het vond allemaal plaats vanuit het Joodse volk! Ook de voleinding van Gods heilsplan zal plaatsvinden "vanuit de Joden", wanneer de Here Jezus zijn voeten op de Olijfberg zal zetten en plaats neemt op de troon van David, waarmee het koningschap voor Israël weer hersteld zal zijn. Dan zal Gods heil voor deze wereld zijn voltooiing krijgen maar dan ook weer: vanuit de Joden!
Juist omdat God een verbond met Abraham, Isaäk en Jakob gesloten heeft zal God Zich aan zijn volk op een wonderbaarlijke manier openbaren. Zij zullen de Messias zien en Hem herkennen als degene die zij doorstoken en verworpen hebben. Dan zal dit wonderlijke volk een rouwklacht aanheffen en zich als volk tot de Here bekeren. Ook zij zullen wedergeboren worden, net zoals wij, door het geloof in de Here Jezus. Maar dan niet op individuele basis, maar als geheel volk ineens!
Waar kan ik lezen, dat de aartsengel Lucifer uit de hemel gevallen is en met zijn val 1/3 van alle sterren meegetrokken heeft? (E. Z. te A.)
Antwoord:
In Jesaja 14:12-14 lezen we over de val van de duivel vanuit de hemelse heerlijkheid. Zo ook in Ezechiël 28:13-19. Hier lezen we over de beschuttende cherub waarin onrecht werd gevonden en als gevolg daarvan van de "berg der goden" verbannen werd.
In Openbaring 12:3-4 lezen we over de gebeurtenis dat 1/3 van alle sterren door satan op aarde geworpen werd en verderop in vers 9 over de duivel zelf, die op aarde geworpen werd.
De duivel die nu, met de gevallen sterren (demonen), de hemelse gewesten als hun leefdomein in bezit genomen hebben (Efeziërs 6:12) regeert nu vanuit deze hemelse gewesten op aarde. Straks, tijdens de grote verdrukking, zullen ze vanuit deze hemelse gewesten op aarde geworpen worden om hen die op de aarde wonen te vervolgen en te pijnigen. Uiteindelijk zullen de duivel, de antichrist, de valse profeet en allen die hen volgen, in de poel des vuurs geworpen worden om daar voor eeuwig te boeten.
ds. Theo Niemeijer