Vrede op aarde?
Jan van Barneveld • 85 - 2009 • Uitgave: 25/26
Bekering!
Sommige mensen hebben het moeilijk als tijdens de kerstnachtdienst krachtig en enthousiast het ‘vrede op aarde’ klinkt. Al 2000 jaar wordt dit lied gezongen. Al 3000 jaar wordt Jeruzalem vrede toegebeden (Ps. 122:6). De stad van de Vredevorst is eeuwenlang een stad van oorlog. Opstanden, oorlogen en geruchten van oorlogen lijken alleen maar toe te nemen. Als dan gewezen wordt op de diepe innerlijke vrede die Christus geeft, komt er bij velen een verdrietig vragende reactie.
Ook Israël kan maar moeilijk accepteren dat Yeshua van Nazareth, de gekomen en de komende Messias, de Vredevorst is. Sinds de kindermoord te Bethlehem is er immers niets veranderd. Het beloofde Koninkrijk van recht en gerechtigheid is niet gekomen. Alleen verachting, vervolging, verbanning en verdrukking in deze wereld. Ook van veel kerken, kerkelijke organisaties en koepels ervaart Israël niet veel gerechtigheid. Zij huilen maar al te vaak mee in het anti-Israël koor van de wereld. Toch zal het ‘vrede op aarde’ werkelijkheid worden. Misschien wel in onze tijd! Bijbelse tekenen wijzen duidelijk naar onze tijd. Want ‘geen woord dat van God komt zal krachteloos zijn’ (Luc. 1:37).
Wat u al weet
De weg naar dat Rijk van vrede en gerechtigheid is niet makkelijk. Rabbijnen noemen de periode vlak voor de komst van de Messias ‘de weeën van de Messias’. Zij hopen die vreselijke tijd niet te hoeven meemaken. De Here Jezus spreekt over ‘het begin van de weeën’; onze tijd. Ook het Bijbelboek Openbaring spreekt over de weeën van de eindtijd.
Dan komt weer die vraag: Waarom moet het zo moeilijk? Oorlogen, rampen, hongersnoden, pandemieën en vreselijke gebeurtenissen die de aarde teisteren. Het sleutelwoord is BEKERING! Uit de enorme chaos die zal ontstaan, komt er ineens een wereldheerser, die door list en sluwheid de grote wereldproblemen schijnt op te lossen. Deze machthebber, u herkent de antichrist, zal een afschuwelijk schrikbewind uitoefenen en de overgebleven christenen en het Joodse volk vervolgen. In zijn tijd zullen de verschrikkelijke natuurrampen en demonische invasies plaatsvinden die in Openbaring 8, 9 en 16 zijn beschreven. Miljarden mensen zullen omkomen.
Uiteindelijk, als Israël en met name Jeruzalem in grote nood zijn, komt de Messias hen te hulp door de komst in heerlijkheid van de Here Jezus. Dan pas breekt het Vrederijk aan. Eindelijk vrede! Waarom die ‘tijd van benauwdheid voor Jakob’ (Jer. 30:7)? “Is het nu al niet benauwd genoeg?”, zou een Messiaans Joodse vriend vragen. “Hoe lang nog”, zucht die vriend met Psalm 13. Weer is het sleutelwoord: bekering!
Vrederijk
Duizend jaar zal dat rijk duren. ‘Groot zal de heerschappij zijn en eindeloos de vrede op de troon van David en over zijn koninkrijk, doordat hij het sticht en grondvest met recht en gerechtigheid’ (Jes. 9:6). Dat zal een geweldige tijd zijn. Eindelijk vrede. Voor Israël en ook voor de hele wereld. ‘Vrede op aarde’ want ‘zij zullen hun zwaarden tot ploegscharen omsmeden en hun speren tot snoeimessen; geen volk zal tegen een ander volk het zwaard opheffen en zij zullen de oorlog niet meer leren’ (Jes. 2:4).
Roofdieren zullen vredig grazen naast hun vroegere prooien. Gifslangen zonder giftanden. De natuur doet mee aan de ‘eindeloze vrede’ in dat rijk. Mensen zullen heel oud worden, want ‘de jongeling zal pas als honderdjarige sterven’ (Jes. 65:20) en ‘als de levensduur van de bomen zal de leeftijd van mijn volk zijn’ (Jes. 65:22). De Tempel in Jeruzalem is herbouwd en de eredienst voor de God van Israël hersteld. Volken krijgen vanuit Jeruzalem les over het woord van God (Jes. 2:3) en Hem elk jaar tijdens het Loofhuttenfeest hulde brengen in Jeruzalem (Zach. 14:16). Israël zal dan het hoofd zijn van de volken en niet de staart (Deut. 28:13).
Alles onder leiding van Koning-Messias Jezus, die ‘alle heidenen zal hoeden met een ijzeren staf” (Opb. 12:5, 19:15 en Ps. 2:9). Waarom die ‘ijzeren staf’? Satan zit wel opgesloten in een afgrond, maar de zonde is nog niet uitgeroeid. Duizend jaar heeft de mensheid ervaren hoe goed het is om God te gehoorzamen. Zullen de mensen zich nu bekeren, eindelijk de goede keuze maken? Het Vrederijk is de laatste kans die de Here God aan de mensheid geeft om zich vrijwillig aan Zijn heerschappij te onderwerpen.
Weer die vraag
Waarom duurt het zo lang? Waarom die zware weg vol vreselijke rampen en benauwdheid voor Israël? Een periode waarin miljarden mensen omkomen. Onvoorstelbaar erg. Het is te begrijpen dat rabbijnen die tijd niet willen meemaken. Waarom dat gruwelijke rijk van de antichrist, dat met grof geweld over de zielen en lichamen van mensen zal heersen. Dat de mensen zal dwingen hem te eren als een godheid.
De Bijbel geeft een antwoord op die ‘waarom’-vragen. Het gaat om de wens van Gods hart dat de mensen, Zijn schepselen, Hem uit vrije wil en met een dankbaar hart zullen dienen en gehoorzaam zullen zijn aan Gods geboden. Het zijn ten diepste oproepen tot bekering. Daarom gaf Hij aan Israël Zijn inzettingen, die in het Duizendjarig Rijk vanuit Jeruzalem zullen worden verkondigd. Daarom kwam de Here Jezus om onze zonden te verzoenen en met het aanbod ons een nieuw hart te geven. Een hart en een verstand waarin Gods wetten geschreven zijn (Hebr. 8:10).
Bijna 2000 jaar heeft dat Evangelie over de aarde geklonken. Er is gezongen en gepredikt over Jezus, die kwam om zondaren te redden en om vrede op aarde te brengen. Dringende oproepen: “Bekeert u want het Koninkrijk van de hemel is nabij.” Pas als aan alle volken het Evangelie gebracht is (Matt. 24:14 en Marc. 13:10) kan de eindtijd aanbreken. De volken mogen kiezen.
Als de goede keuze, als bekering uitblijft, doet de Here God nog een poging om de mensheid tot inkeer te brengen. God gaat Zijn Aangezicht verbergen en de machten van het kwade en de chaos krijgen steeds meer greep op de aarde. Oorlogen, opstanden en honger over heel de aarde. Een dringende oproep: “Mensen, bekeer je toch.” Weer kiest de aarde verkeerd. De mensheid kiest voor de antichrist. Toch gaat God door met Zijn pogingen de mensheid tot inkeer te brengen. Hij laat de mensen hun eigen gang gaan, waardoor demonische machten hun werk, namelijk ‘stelen, slachten en verdelgen’ (Joh. 10:10) in volle vreselijkheid kunnen uitvoeren. Miljarden komen om.
Ook dat brengt de mensheid niet tot inkeer. Dat doet de Here God intens verdriet. Want tot viermaal toe lezen we in Openbaring: ‘de mensen die overgebleven waren… bekeerden zich toch niet…’ (9:20). Let op het teleurgestelde ‘toch niet’. En ‘...zij lasterden de Naam van God, die de macht heeft over deze plagen en zij bekeerden zich niet om Hem eer te geven’ (16:9). Let ook hier goed op: ‘…God die macht heeft over deze plagen…’ Niet God, maar de mensheid roept die plagen over zich af. Demonische machten en mensen onderling (oorlogen) voeren het uit. De Here hoopt op bekering. Vergeefs. Als eindpunt en toppunt van het kwaad willen die volken Israël vernietigen. Uiteraard een ingeving van Satan. Dan grijpt de Here Jezus in.
Nog een kans
God geeft de mensheid nog een kans. Duizend jaar kunnen zij ervaren hoe heilzaam het is de Here God te vrezen en Hem te gehoorzamen. Duizend jaar vrede op aarde. God zal dan tot Zijn doel komen met het volk Israël dat, samen met de Gemeente, zal regeren, die duizend jaren. Aan het einde komt er weer een test. Zijn de mensen van harte gehoorzaam of alleen vanwege de ijzeren vuist van de Messias? Satan wordt losgelaten en verleidt de mensheid weer. Weer kiest de mensheid verkeerd en stormt massaal op Israël af (Opb. 20:7-10). Dan, eindelijk, maakt God zelf er een einde aan. Uiteindelijk komt het Laatste Oordeel. Daarna de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Moge de Heer die vreselijke tijd inkorten!
Jan van Barneveld
Sommige mensen hebben het moeilijk als tijdens de kerstnachtdienst krachtig en enthousiast het ‘vrede op aarde’ klinkt. Al 2000 jaar wordt dit lied gezongen. Al 3000 jaar wordt Jeruzalem vrede toegebeden (Ps. 122:6). De stad van de Vredevorst is eeuwenlang een stad van oorlog. Opstanden, oorlogen en geruchten van oorlogen lijken alleen maar toe te nemen. Als dan gewezen wordt op de diepe innerlijke vrede die Christus geeft, komt er bij velen een verdrietig vragende reactie.
Ook Israël kan maar moeilijk accepteren dat Yeshua van Nazareth, de gekomen en de komende Messias, de Vredevorst is. Sinds de kindermoord te Bethlehem is er immers niets veranderd. Het beloofde Koninkrijk van recht en gerechtigheid is niet gekomen. Alleen verachting, vervolging, verbanning en verdrukking in deze wereld. Ook van veel kerken, kerkelijke organisaties en koepels ervaart Israël niet veel gerechtigheid. Zij huilen maar al te vaak mee in het anti-Israël koor van de wereld. Toch zal het ‘vrede op aarde’ werkelijkheid worden. Misschien wel in onze tijd! Bijbelse tekenen wijzen duidelijk naar onze tijd. Want ‘geen woord dat van God komt zal krachteloos zijn’ (Luc. 1:37).
Wat u al weet
De weg naar dat Rijk van vrede en gerechtigheid is niet makkelijk. Rabbijnen noemen de periode vlak voor de komst van de Messias ‘de weeën van de Messias’. Zij hopen die vreselijke tijd niet te hoeven meemaken. De Here Jezus spreekt over ‘het begin van de weeën’; onze tijd. Ook het Bijbelboek Openbaring spreekt over de weeën van de eindtijd.
Dan komt weer die vraag: Waarom moet het zo moeilijk? Oorlogen, rampen, hongersnoden, pandemieën en vreselijke gebeurtenissen die de aarde teisteren. Het sleutelwoord is BEKERING! Uit de enorme chaos die zal ontstaan, komt er ineens een wereldheerser, die door list en sluwheid de grote wereldproblemen schijnt op te lossen. Deze machthebber, u herkent de antichrist, zal een afschuwelijk schrikbewind uitoefenen en de overgebleven christenen en het Joodse volk vervolgen. In zijn tijd zullen de verschrikkelijke natuurrampen en demonische invasies plaatsvinden die in Openbaring 8, 9 en 16 zijn beschreven. Miljarden mensen zullen omkomen.
Uiteindelijk, als Israël en met name Jeruzalem in grote nood zijn, komt de Messias hen te hulp door de komst in heerlijkheid van de Here Jezus. Dan pas breekt het Vrederijk aan. Eindelijk vrede! Waarom die ‘tijd van benauwdheid voor Jakob’ (Jer. 30:7)? “Is het nu al niet benauwd genoeg?”, zou een Messiaans Joodse vriend vragen. “Hoe lang nog”, zucht die vriend met Psalm 13. Weer is het sleutelwoord: bekering!
Vrederijk
Duizend jaar zal dat rijk duren. ‘Groot zal de heerschappij zijn en eindeloos de vrede op de troon van David en over zijn koninkrijk, doordat hij het sticht en grondvest met recht en gerechtigheid’ (Jes. 9:6). Dat zal een geweldige tijd zijn. Eindelijk vrede. Voor Israël en ook voor de hele wereld. ‘Vrede op aarde’ want ‘zij zullen hun zwaarden tot ploegscharen omsmeden en hun speren tot snoeimessen; geen volk zal tegen een ander volk het zwaard opheffen en zij zullen de oorlog niet meer leren’ (Jes. 2:4).
Roofdieren zullen vredig grazen naast hun vroegere prooien. Gifslangen zonder giftanden. De natuur doet mee aan de ‘eindeloze vrede’ in dat rijk. Mensen zullen heel oud worden, want ‘de jongeling zal pas als honderdjarige sterven’ (Jes. 65:20) en ‘als de levensduur van de bomen zal de leeftijd van mijn volk zijn’ (Jes. 65:22). De Tempel in Jeruzalem is herbouwd en de eredienst voor de God van Israël hersteld. Volken krijgen vanuit Jeruzalem les over het woord van God (Jes. 2:3) en Hem elk jaar tijdens het Loofhuttenfeest hulde brengen in Jeruzalem (Zach. 14:16). Israël zal dan het hoofd zijn van de volken en niet de staart (Deut. 28:13).
Alles onder leiding van Koning-Messias Jezus, die ‘alle heidenen zal hoeden met een ijzeren staf” (Opb. 12:5, 19:15 en Ps. 2:9). Waarom die ‘ijzeren staf’? Satan zit wel opgesloten in een afgrond, maar de zonde is nog niet uitgeroeid. Duizend jaar heeft de mensheid ervaren hoe goed het is om God te gehoorzamen. Zullen de mensen zich nu bekeren, eindelijk de goede keuze maken? Het Vrederijk is de laatste kans die de Here God aan de mensheid geeft om zich vrijwillig aan Zijn heerschappij te onderwerpen.
Weer die vraag
Waarom duurt het zo lang? Waarom die zware weg vol vreselijke rampen en benauwdheid voor Israël? Een periode waarin miljarden mensen omkomen. Onvoorstelbaar erg. Het is te begrijpen dat rabbijnen die tijd niet willen meemaken. Waarom dat gruwelijke rijk van de antichrist, dat met grof geweld over de zielen en lichamen van mensen zal heersen. Dat de mensen zal dwingen hem te eren als een godheid.
De Bijbel geeft een antwoord op die ‘waarom’-vragen. Het gaat om de wens van Gods hart dat de mensen, Zijn schepselen, Hem uit vrije wil en met een dankbaar hart zullen dienen en gehoorzaam zullen zijn aan Gods geboden. Het zijn ten diepste oproepen tot bekering. Daarom gaf Hij aan Israël Zijn inzettingen, die in het Duizendjarig Rijk vanuit Jeruzalem zullen worden verkondigd. Daarom kwam de Here Jezus om onze zonden te verzoenen en met het aanbod ons een nieuw hart te geven. Een hart en een verstand waarin Gods wetten geschreven zijn (Hebr. 8:10).
Bijna 2000 jaar heeft dat Evangelie over de aarde geklonken. Er is gezongen en gepredikt over Jezus, die kwam om zondaren te redden en om vrede op aarde te brengen. Dringende oproepen: “Bekeert u want het Koninkrijk van de hemel is nabij.” Pas als aan alle volken het Evangelie gebracht is (Matt. 24:14 en Marc. 13:10) kan de eindtijd aanbreken. De volken mogen kiezen.
Als de goede keuze, als bekering uitblijft, doet de Here God nog een poging om de mensheid tot inkeer te brengen. God gaat Zijn Aangezicht verbergen en de machten van het kwade en de chaos krijgen steeds meer greep op de aarde. Oorlogen, opstanden en honger over heel de aarde. Een dringende oproep: “Mensen, bekeer je toch.” Weer kiest de aarde verkeerd. De mensheid kiest voor de antichrist. Toch gaat God door met Zijn pogingen de mensheid tot inkeer te brengen. Hij laat de mensen hun eigen gang gaan, waardoor demonische machten hun werk, namelijk ‘stelen, slachten en verdelgen’ (Joh. 10:10) in volle vreselijkheid kunnen uitvoeren. Miljarden komen om.
Ook dat brengt de mensheid niet tot inkeer. Dat doet de Here God intens verdriet. Want tot viermaal toe lezen we in Openbaring: ‘de mensen die overgebleven waren… bekeerden zich toch niet…’ (9:20). Let op het teleurgestelde ‘toch niet’. En ‘...zij lasterden de Naam van God, die de macht heeft over deze plagen en zij bekeerden zich niet om Hem eer te geven’ (16:9). Let ook hier goed op: ‘…God die macht heeft over deze plagen…’ Niet God, maar de mensheid roept die plagen over zich af. Demonische machten en mensen onderling (oorlogen) voeren het uit. De Here hoopt op bekering. Vergeefs. Als eindpunt en toppunt van het kwaad willen die volken Israël vernietigen. Uiteraard een ingeving van Satan. Dan grijpt de Here Jezus in.
Nog een kans
God geeft de mensheid nog een kans. Duizend jaar kunnen zij ervaren hoe heilzaam het is de Here God te vrezen en Hem te gehoorzamen. Duizend jaar vrede op aarde. God zal dan tot Zijn doel komen met het volk Israël dat, samen met de Gemeente, zal regeren, die duizend jaren. Aan het einde komt er weer een test. Zijn de mensen van harte gehoorzaam of alleen vanwege de ijzeren vuist van de Messias? Satan wordt losgelaten en verleidt de mensheid weer. Weer kiest de mensheid verkeerd en stormt massaal op Israël af (Opb. 20:7-10). Dan, eindelijk, maakt God zelf er een einde aan. Uiteindelijk komt het Laatste Oordeel. Daarna de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Moge de Heer die vreselijke tijd inkorten!
Jan van Barneveld
