‘Vrijheid spiegelen zij hun voor, hoewel zij zelf slaven des verderfs zijn’

ds. Theo Niemeijer • 85 - 2009 • Uitgave: 14/15
‘(2 Petrus 2:19)

Het vakantiegevoel

Nu ik, begin juni, deze bijdrage voor het zomernummer van Het Zoeklicht schrijf, begint het vakantiegevoel weer volop onder ons te leven. Vakantieroosters worden ingevuld, bij de kapper gaat het gesprek steeds over de vraag, waar jij dit keer naar toe gaat op vakantie, terwijl de laatste dingetjes nog geregeld moeten worden om daarna heerlijk van onze vrijheid te genieten. Eindelijk eens niet die slaapverstorende wekker. Nu een eens paar weken niet in de file staan om daarna weer samen te moeten werken met een collega, die me nog nooit echt gelegen heeft. De behoefte om met vakantie te gaan neemt elk jaar fors toe. En dan gaat het, zoals vijftig jaar geleden niet meer om één week, maar op z’n minst drie weken ‘vrijheid’.

Nu even niet…
Het ‘nu even wel’ wordt voor even omgezet in de gevleugelde uitspraak: ‘nu even niet’. Wat leven we toch in een haastige wereld, waar alles even snel geregeld moet worden. Wachten zijn we verleerd en kunnen we haast niet meer. De communicatie- en computertechniek heeft ons leven zo’n vaart gegeven, dat we het met z’n allen haast niet meer bij kunnen houden. Op talloze manieren wordt het gemak van de deze technieken ons voorgehouden, in de hoop dat de consument deze gemaksproducten aanschaft. Men heeft echter vergeten om naast de technische gebruiksaanwijzing, ook de maatschappelijke en morele gebruiksaanwijzing bij te sluiten. Regelmatig zie ik moeders met hun kinderen, al bellend, wandelen. Deze techniek vraagt hen kennelijk de aandacht te verdelen tussen hun kind en andere ‘dringende’ zaken.

Voorgespiegelde vrijheid
In de tweede brief die de apostel Petrus aan zijn medegelovigen schrijft, wijst hij er op dat vlak voor de wederkomst van Christus, door de wereld een leugenachtige vrijheid aan de mensen wordt voorgespiegeld. Petrus noemt de mensen die deze vrijheid verkondigen: bronnen zonder water en nevelen, door de wind voortgejaagd. Ze roepen de mensen op om in het openbaar mateloos te genieten van de zonden en eindeloos overspelig te feesten, waarbij de hebzucht hoogtij viert en vele onstandvastige mensen verleid zullen worden. Met holle, hoogdravende muziek worden vleselijke lusten opgewekt, waarin velen zich laten meeslepen. In deze tijd, waarover Petrus zo’n tweeduizend jaar geleden schreef, zijn we nu in de twintigste eeuw aangeland. In de jaren ’60 werden de drie satanische methoden: muziek, seks en drugs ingezet, om de samenleving rijp te maken voor het komende oordeel dat bij de komst van Christus geveld zal worden.
Eerst werd er geroepen: ‘Baas in eigen buik’, een roep die het begin inluidde voor de vernietiging van talloze ongeboren kinderen. De abortusklinieken spiegelden de moeders vrijheid voor, maar in wezen raakten ze in hun emoties gevangen. Kamerleden wensten onlangs niet geconfronteerd te worden met verspreide kunststof schaalmodellen van ongeboren foetussen. Bij velen van hen is inmiddels het geweten dichtgeschroeid en zij willen dit niet opnieuw voor zulke schrijnende zaken openen. De ‘baas in eigen buik’-roep is vandaag uitgegroeid tot het ‘baas in alles’-effect en heeft de mens uiteindelijk tot slaaf van zichzelf gemaakt, niet wetend dat hijzelf door ‘iemand anders’ overmeesterd is! (2Petr. 2:19)

Slaven van het verderf
De vrijheid die mensen van de 21e eeuw voorgespiegeld wordt, leidt uiteindelijk tot verderf. Door de losgeslagen maatschappij wordt vrijheid voor partners in het huwelijk voorgespiegeld, met als resultaat vele pijnlijke en verbroken relaties. Veel mensen hebben niet eens meer de vaardigheid om een langdurige één op één relatie op te bouwen. Door de vrijheidsroep van vrouwen om voor hun eigen toekomst te zorgen, dreigen steeds meer kinderen onder de arbeidsdruk van vader en moeder te ontsporen. Door de boodschap van vrijheid, die de hedendaagse techniek verkondigt, dreigen steeds meer mensen slaaf van hun eigen mobieltje en computer te worden. Vaak worden ze ook meegenomen op vakantie, je moet toch op de hoogte blijven en bereikbaar zijn?
De vrijheid die ons op allerlei manieren wordt opgedrongen, blijkt maar al te vaak tot gebondenheid te leiden. Zonder dan men het weet, wordt men door iemand overmeesterd en tot slaaf gemaakt.

Vluchten helpt niet meer
De toenemende mate van het verlangen naar vrijheid vormt het bewijs dat de mens gebonden is. Op allerlei manieren probeert men uit dit slaafse leven weg te vluchten. Vluchtwegen als muziek, seks en drugs, blijken maar kort te werken. De laatste tijd vluchten ook velen weg in het beoefenen van oosterse godsdiensten. Juist deze godsdiensten spelen in op de innerlijke behoefte van de mens en spiegelen hen heelheid, rust en levensharmonie voor. In het boeddhisme leert de mens om los te komen van het lichaam om zo door te dringen tot de onzichtbare geestelijke wereld. Deze geestelijke wereld is echter niet wereld van de Geest van God, maar die van de geest van de antichrist. Ook op deze manier wordt een toenemend aantal mensen achter de glimlach van het boeddhisme vrijheid voorgespiegeld, een vrijheid die uiteindelijk tot antichristelijke gebondenheid zal leiden.
Het wegvluchten vanuit de realiteit naar een genotsmoment, waar je weer even de langgekoesterde vrijheid kunt ervaren, komt steeds meer voor. We zoeken het in allerleis soorten van amusement, muziekfestivals, sportevenementen en theatershows.
Dezelfde tendens komen we de laatste tijd ook steeds meer tegen onder jonge gelovigen. Kerkdiensten worden soms zo ingericht, dat je door een wervelende en meeslepende show even alles vergeet en als het ware helemaal los van de grond komt. Het aanbiddingsteam zorgt hiervoor en brengt ons in hogere sferen zodat we alles kunnen vergeten, vaak met de goedbedoelde gedachte, om ons op Hem te richten. Maar dit laatste is in vele gevallen twijfelachtig! Gaat het dan wel echt om Hem of meer om een eigen fijn gevoel? Hebben we hier ook te maken met een vluchten vanuit een slaafs, gebonden leven naar…?

Slaaf zijn van Jezus
Vrijheid is een relatief begrip. Vrijheid heeft alles te maken met levensvervulling. Toen de Here God de eerste mens op aarde gemaakt had, leefden ze in volkomen harmonie met elkaar, met de natuur en bovenal met God. Hoewel de Here God hen een grote en belangrijke opdracht gegeven had, leefden ze toch in volkomen vrijheid. De mens werd van zijn vrijheid beroofd door de zondeval. Eva kreeg door satan vrijheid voorgespiegeld, maar het leidde uiteindelijk tot slavernij.
God zond in liefde Zijn Zoon naar de wereld om de mensen vanuit deze slavernij te verlossen. Aan het kruis nam de Here Jezus onze schuld op Zich en droeg de straf van mijn zonden. Hij stierf daar in mijn plaats om mij volkomen te bevrijden van de slavernij die als gevolg van de zonde mijn leven beheerste.
Ben ik nu vrij? Ja en nee. Ik ben vrij van de slavernij van de zonde, maar tegelijkertijd ‘slaaf’ van de Here Jezus. Want alleen in Hem vindt mijn leven zijn ware doel en kan ik de vrijheid optimaal beleven. Zo noemt Paulus zich telkens weer een slaaf van Christus, maar roemt tevens in de vrijheid die hij in Hem genoot.

Vakantie en recreatie
We hebben net gezien, dat God de eerste mensen in vrijheid geschapen heeft. Recreatie betekent letterlijk: ‘herschepping’. Richt uw vakantie zo in, dat Gods Geest de kans krijgt om herscheppend met en in u bezig te zijn tijdens de uren van rust. Op zo’n manier kunt u ook na de vakantie in vrijheid uw dagelijks werk weer oppakken, daarbij wetende, dat alles wat we doen, het als voor de Here mogen doen!

Een fijne, recreatieve vakantie toegewenst,

Ds. Theo Niemeijer