Wereldmachten en de macht van God
Jan van Barneveld • 86 - 2010 • Uitgave: 7
De macht van Pilatus
Pilatus had Jezus vrijgesproken. Want hij zei tegen de Joodse leiders die Hem hadden aangeklaagd: ‘Ik vind geen schuld in Hem’ (Johannes 18:38). Hij had Christus kunnen loslaten, want als Romeinse overheid had hij de macht dat te doen. Waarschijnlijk had het hem veel (geestelijke) narigheid bespaard als hij Jezus had vrijgelaten. Het grote verlossingsplan van God zou toch wel zijn doorgegaan.
Had Pilatus inderdaad de macht Jezus los te laten of te kruisigen? Jezus geeft een duidelijk antwoord: ‘U zou geen macht tegen Mij hebben, als het u niet van Boven gegeven was’ (Johannes 19:11). Er speelden drie machtssferen een rol bij het proces tegen en de kruisiging van de Here Jezus. Allereerst de almacht van God. God die niet ingrijpt, Zijn grote macht (nog) niet opneemt (zie Openbaring 11:17). We zien ook de machten van de duisternis, die inspelen op de vleselijke, zondige aard van mensen die bij het proces om Jezus betrokken waren. Paulus maakt duidelijk dat hier inderdaad demonische machten bij betrokken waren: ‘En geen van de beheersers van deze eeuw heeft van haar (= de verborgen wijsheid van God dat de kruisdood van de Here Jezus verlossing brengt) geweten, want anders zouden zij de Here der heerlijkheid niet gekruisigd hebben’ (1 Korintiërs 2:8).
Ten slotte de macht en de verantwoordelijkheid van ons mensen. Neem Pilatus. Hij was genoeg gewaarschuwd. Het ernstige gesprek met Jezus had diepe indruk op hem gemaakt. Zijn vrouw had hem gewaarschuwd (Matteüs 27:19). Bovendien wist Pilatus dat de overpriesters en de oudsten Jezus uit jaloezie (nijd) hadden overgeleverd (Matteüs 27:18).
Bijbelse voorbeelden
Die drie bronnen van macht, waarbij uiteindelijk alle macht ‘van Boven gegeven is’, spelen altijd en overal een rol. Vooral als het om Gods verlossend handelen gaat. Eerst nog een paar Bijbelse voorbeelden. Daarna zullen we nagaan welke wereldmachten nu in de strijd om land en volk van Israël en Jeruzalem vechten.
Bij de uittocht uit Egypte, is de grote macht van God centraal en duidelijk. Farao doet alles wat in zijn macht ligt om Israël te vernietigen. Maar ook de goden van Egypte doen mee. Daarom zijn de plagen niet alleen waarschuwingen voor Farao en de zijnen, maar ook oordelen over de goden van Egypte: ‘Aan alle goden van Egypte zal Ik gerichten oefenen’ (Exodus 12:12). Inderdaad ‘past’ bij elke plaag een van de afgoden van Egypte. Bijvoorbeeld, de ‘drie dagen dikke duisternis’ (Exodus 10:22,23) was tegen de zonnegod Amon-Ra gericht. De muggen en de steekvliegen (Exodus 8:16-24) tegen de godin Isis.
Babel werd streng geoordeeld omdat het wereldrijk de grote macht die ze van God hadden gekregen om het Joodse Tweestammenrijk te oordelen, misbruikt hadden: ‘Ik ben tegen mijn volk toornig geweest… en het in uw macht gegeven; gij hebt het geen barmhartigheid bewezen’ (Jesaja 47:6). Daarom kwam er een oordeel over Babel en was het snel afgelopen met het Babylonische wereldrijk. Dat oordeel ging ook over Bel en Merodak, de goden van Babel: ‘Ik zal over Bel in Babel bezoeking doen’ (Jeremia 51:44). En: ‘Bel staat beschaamd en Merodak terneergeslagen’ (Jeremia 50:2). Zeer opvallend is dat ook in onze tijd de HERE de god van de vijanden van Israël, Allah, te schande maakt.
Afvallige engelvorsten
Over de goden van de volken staat veel in de Bijbel. Daniël wordt geconfronteerd met machtige engelvorsten die de openbaring en het werk van God tegenwerkten. Dat waren boze geestelijke machten, engelvorsten, die met de wereldrijken van Perzië en van Griekenland verbonden waren. De engel van God die Daniël hielp zei over hen: ‘Terstond moet ik terugkeren om met de vorst van de Perzen te strijden… dan zal de vorst van Griekenland komen’ (Daniël 10:20). Michael, een top-engel, is een goede engelvorst, die genoemde Engel en Israël helpt (Daniël 10:13,21 en 12:1).
Ergens in de hemelse gewesten woedt dus een enorme strijd, die ook de aarde treft. De profeet Micha vermaant Israël: ‘Want alle volken wandelen elk in de naam van zijn god, maar wij zullen wandelen in de Naam van de HERE, onze God, voor altijd en immer’ (4:5). En: ‘Alle goden van de volken zijn afgoden, maar de HERE heeft de hemel gemaakt’ (Psalm 96:5). Tussen die machtige afgoden en de mensen met onze taken en verantwoordelijkheden staan de wetten van God. Waar mensen die wetten gehoorzamen, waar goede en rechtvaardige wetten worden gehandhaafd, hebben die boze machten veel minder invloed. Paulus noemt ze ‘overheden, machten, wereldbeheersers van deze duisternis en boze geesten in de hemelse gewesten’ (Efeziërs 6:12). Paulus roept ons op om ‘niet te worstelen tegen vlees en bloed maar tegen…’ de hierboven genoemde machten. Dat geldt in de ministructuren van ons leven en onze gezinnen, maar ook in het grote wereldgebeuren. Vooral en duidelijk in verband met Israël.
Allen tegen één
Politici hebben niets met de geestelijke achtergronden van het wereldgebeuren. Veel geestelijke leiders vinden wat de Bijbel vertelt over engelvorsten en de realiteit van afgoden van de volken, een verouderd wereldbeeld. Maar iedereen die weet van de demonie van Nazi-Duitsland en hoe Hitler door demonen, oude Germaanse goden, werd geleid, weet beter. De Jihad van moslims is een voorbeeld van een religieus geïnspireerde, heilige oorlog. Momenteel is een geweldige strijd om Israël gaande. Alle politieke en geestelijke wereldmachten zijn erbij betrokken. Grote daden van de HERE worden zichtbaar. Ook wij mensen zitten in dat krachtenveld. Vooral de Gemeente van de Here Jezus, waaraan de Here God machtige wapens in deze strijd om de doorbraak van Gods Koninkrijk, heeft toevertrouwd.
De eerste wereldmacht die probeert Israël te vernietigen en Jeruzalem in z’n macht te krijgen is de islam, met als afvallige engelvorst Allah. De eschatologie (eindtijdleer) van de islam verwacht de moslim-messias, de Mahdi, die Jeruzalem zal veroveren en vanuit Jeruzalem een wereldwijd kalifaat zal stichten. Meer hierover in mijn boek Eindtijd, Israël en de Islam, waarvan eind februari de bijgewerkte derde druk is verschenen.
De tweede wereldmacht is de Verenigde Naties met als demonische engelvorsten de goden van New Age. Ook de VN is zeer anti-Israël en zoekt wegen naar Jeruzalem. De opkomende wereldmacht is de Europese Unie (EU), profetisch voorgesteld door het beeld van Nebukadnezar in Daniël 2. De voeten (het fundament) van dat beeld zijn van ijzer en leem. Slappe voeten dus, die bestaan uit twee stoffen die niet mengen. Onder invloed van en gedreven door de noodzaak van een regelmatige voorziening van olie, wordt de EU steeds meer naar de moslimlanden gedreven. Het is niet onwaarschijnlijk dat Eurabië (mengsel van het Europese ijzer en het Arabische leem) het rijk van de antichrist wordt.
Ook het Vaticaan doet mee in deze strijd om de wereldmacht. Immers de RK-kerk ziet de Paus als plaatsvervanger van Christus op aarde. Hij zal dus zeker een hoofdrol in Jeruzalem willen spelen. Vandaar het ijveren van het Vaticaan om samen met de VN en de EU Jeruzalem te internationaliseren. Andere, momenteel minder opvallende medespelers zijn Rusland (Gog) en de ‘koningen uit het Oosten’ (Openbaring 16:12). De wereld is rijp voor een grote oorlog om Jeruzalem en Juda (Zacharia 12:2,3). Immers de door ‘de vader van de leugen’, geïnspireerde leugencampagne heeft bijna heel de wereld antisemitisch gemaakt.
Drie machten
De Almachtige gaat, zoals tijdens de uittocht uit Egypte, zoals in de tijd van de Here Jezus (denk aan de glorieuze opstanding van de Here Jezus) ook nu gewoon door met zijn grote daden. Tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog (1948) en de Zesdaagse Oorlog (1967), maakte Hij de (godheid van de) islam tweemaal te schande. Israël komt terug naar Gods Land. De wereldmachten maken zich sterk tegen Israël. Het plan van de God van Israël gaat stap voor stap verder. En wij, wij gebruiken onze machtige wapens in deze strijd: Het Woord en het Gebed.
Jan van Barneveld
Pilatus had Jezus vrijgesproken. Want hij zei tegen de Joodse leiders die Hem hadden aangeklaagd: ‘Ik vind geen schuld in Hem’ (Johannes 18:38). Hij had Christus kunnen loslaten, want als Romeinse overheid had hij de macht dat te doen. Waarschijnlijk had het hem veel (geestelijke) narigheid bespaard als hij Jezus had vrijgelaten. Het grote verlossingsplan van God zou toch wel zijn doorgegaan.
Had Pilatus inderdaad de macht Jezus los te laten of te kruisigen? Jezus geeft een duidelijk antwoord: ‘U zou geen macht tegen Mij hebben, als het u niet van Boven gegeven was’ (Johannes 19:11). Er speelden drie machtssferen een rol bij het proces tegen en de kruisiging van de Here Jezus. Allereerst de almacht van God. God die niet ingrijpt, Zijn grote macht (nog) niet opneemt (zie Openbaring 11:17). We zien ook de machten van de duisternis, die inspelen op de vleselijke, zondige aard van mensen die bij het proces om Jezus betrokken waren. Paulus maakt duidelijk dat hier inderdaad demonische machten bij betrokken waren: ‘En geen van de beheersers van deze eeuw heeft van haar (= de verborgen wijsheid van God dat de kruisdood van de Here Jezus verlossing brengt) geweten, want anders zouden zij de Here der heerlijkheid niet gekruisigd hebben’ (1 Korintiërs 2:8).
Ten slotte de macht en de verantwoordelijkheid van ons mensen. Neem Pilatus. Hij was genoeg gewaarschuwd. Het ernstige gesprek met Jezus had diepe indruk op hem gemaakt. Zijn vrouw had hem gewaarschuwd (Matteüs 27:19). Bovendien wist Pilatus dat de overpriesters en de oudsten Jezus uit jaloezie (nijd) hadden overgeleverd (Matteüs 27:18).
Bijbelse voorbeelden
Die drie bronnen van macht, waarbij uiteindelijk alle macht ‘van Boven gegeven is’, spelen altijd en overal een rol. Vooral als het om Gods verlossend handelen gaat. Eerst nog een paar Bijbelse voorbeelden. Daarna zullen we nagaan welke wereldmachten nu in de strijd om land en volk van Israël en Jeruzalem vechten.
Bij de uittocht uit Egypte, is de grote macht van God centraal en duidelijk. Farao doet alles wat in zijn macht ligt om Israël te vernietigen. Maar ook de goden van Egypte doen mee. Daarom zijn de plagen niet alleen waarschuwingen voor Farao en de zijnen, maar ook oordelen over de goden van Egypte: ‘Aan alle goden van Egypte zal Ik gerichten oefenen’ (Exodus 12:12). Inderdaad ‘past’ bij elke plaag een van de afgoden van Egypte. Bijvoorbeeld, de ‘drie dagen dikke duisternis’ (Exodus 10:22,23) was tegen de zonnegod Amon-Ra gericht. De muggen en de steekvliegen (Exodus 8:16-24) tegen de godin Isis.
Babel werd streng geoordeeld omdat het wereldrijk de grote macht die ze van God hadden gekregen om het Joodse Tweestammenrijk te oordelen, misbruikt hadden: ‘Ik ben tegen mijn volk toornig geweest… en het in uw macht gegeven; gij hebt het geen barmhartigheid bewezen’ (Jesaja 47:6). Daarom kwam er een oordeel over Babel en was het snel afgelopen met het Babylonische wereldrijk. Dat oordeel ging ook over Bel en Merodak, de goden van Babel: ‘Ik zal over Bel in Babel bezoeking doen’ (Jeremia 51:44). En: ‘Bel staat beschaamd en Merodak terneergeslagen’ (Jeremia 50:2). Zeer opvallend is dat ook in onze tijd de HERE de god van de vijanden van Israël, Allah, te schande maakt.
Afvallige engelvorsten
Over de goden van de volken staat veel in de Bijbel. Daniël wordt geconfronteerd met machtige engelvorsten die de openbaring en het werk van God tegenwerkten. Dat waren boze geestelijke machten, engelvorsten, die met de wereldrijken van Perzië en van Griekenland verbonden waren. De engel van God die Daniël hielp zei over hen: ‘Terstond moet ik terugkeren om met de vorst van de Perzen te strijden… dan zal de vorst van Griekenland komen’ (Daniël 10:20). Michael, een top-engel, is een goede engelvorst, die genoemde Engel en Israël helpt (Daniël 10:13,21 en 12:1).
Ergens in de hemelse gewesten woedt dus een enorme strijd, die ook de aarde treft. De profeet Micha vermaant Israël: ‘Want alle volken wandelen elk in de naam van zijn god, maar wij zullen wandelen in de Naam van de HERE, onze God, voor altijd en immer’ (4:5). En: ‘Alle goden van de volken zijn afgoden, maar de HERE heeft de hemel gemaakt’ (Psalm 96:5). Tussen die machtige afgoden en de mensen met onze taken en verantwoordelijkheden staan de wetten van God. Waar mensen die wetten gehoorzamen, waar goede en rechtvaardige wetten worden gehandhaafd, hebben die boze machten veel minder invloed. Paulus noemt ze ‘overheden, machten, wereldbeheersers van deze duisternis en boze geesten in de hemelse gewesten’ (Efeziërs 6:12). Paulus roept ons op om ‘niet te worstelen tegen vlees en bloed maar tegen…’ de hierboven genoemde machten. Dat geldt in de ministructuren van ons leven en onze gezinnen, maar ook in het grote wereldgebeuren. Vooral en duidelijk in verband met Israël.
Allen tegen één
Politici hebben niets met de geestelijke achtergronden van het wereldgebeuren. Veel geestelijke leiders vinden wat de Bijbel vertelt over engelvorsten en de realiteit van afgoden van de volken, een verouderd wereldbeeld. Maar iedereen die weet van de demonie van Nazi-Duitsland en hoe Hitler door demonen, oude Germaanse goden, werd geleid, weet beter. De Jihad van moslims is een voorbeeld van een religieus geïnspireerde, heilige oorlog. Momenteel is een geweldige strijd om Israël gaande. Alle politieke en geestelijke wereldmachten zijn erbij betrokken. Grote daden van de HERE worden zichtbaar. Ook wij mensen zitten in dat krachtenveld. Vooral de Gemeente van de Here Jezus, waaraan de Here God machtige wapens in deze strijd om de doorbraak van Gods Koninkrijk, heeft toevertrouwd.
De eerste wereldmacht die probeert Israël te vernietigen en Jeruzalem in z’n macht te krijgen is de islam, met als afvallige engelvorst Allah. De eschatologie (eindtijdleer) van de islam verwacht de moslim-messias, de Mahdi, die Jeruzalem zal veroveren en vanuit Jeruzalem een wereldwijd kalifaat zal stichten. Meer hierover in mijn boek Eindtijd, Israël en de Islam, waarvan eind februari de bijgewerkte derde druk is verschenen.
De tweede wereldmacht is de Verenigde Naties met als demonische engelvorsten de goden van New Age. Ook de VN is zeer anti-Israël en zoekt wegen naar Jeruzalem. De opkomende wereldmacht is de Europese Unie (EU), profetisch voorgesteld door het beeld van Nebukadnezar in Daniël 2. De voeten (het fundament) van dat beeld zijn van ijzer en leem. Slappe voeten dus, die bestaan uit twee stoffen die niet mengen. Onder invloed van en gedreven door de noodzaak van een regelmatige voorziening van olie, wordt de EU steeds meer naar de moslimlanden gedreven. Het is niet onwaarschijnlijk dat Eurabië (mengsel van het Europese ijzer en het Arabische leem) het rijk van de antichrist wordt.
Ook het Vaticaan doet mee in deze strijd om de wereldmacht. Immers de RK-kerk ziet de Paus als plaatsvervanger van Christus op aarde. Hij zal dus zeker een hoofdrol in Jeruzalem willen spelen. Vandaar het ijveren van het Vaticaan om samen met de VN en de EU Jeruzalem te internationaliseren. Andere, momenteel minder opvallende medespelers zijn Rusland (Gog) en de ‘koningen uit het Oosten’ (Openbaring 16:12). De wereld is rijp voor een grote oorlog om Jeruzalem en Juda (Zacharia 12:2,3). Immers de door ‘de vader van de leugen’, geïnspireerde leugencampagne heeft bijna heel de wereld antisemitisch gemaakt.
Drie machten
De Almachtige gaat, zoals tijdens de uittocht uit Egypte, zoals in de tijd van de Here Jezus (denk aan de glorieuze opstanding van de Here Jezus) ook nu gewoon door met zijn grote daden. Tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog (1948) en de Zesdaagse Oorlog (1967), maakte Hij de (godheid van de) islam tweemaal te schande. Israël komt terug naar Gods Land. De wereldmachten maken zich sterk tegen Israël. Het plan van de God van Israël gaat stap voor stap verder. En wij, wij gebruiken onze machtige wapens in deze strijd: Het Woord en het Gebed.
Jan van Barneveld
