Wereldvrede en antisemitisme
Jan van Barneveld • 86 - 2010 • Uitgave: 21
Uitgezaaide kanker
Het grootste gevaar voor de wereldvrede is het angstig snel toenemende antisemitisme. Vorig jaar zijn de meeste antisemitische incidenten sinds de vreselijke Holocaust in WOII genoteerd. Zelfs de president van de Europese Commissie, José Manuel Barroso, die niet bekend staat als een vriend van Israël, vond het nodig om hieraan in zijn Rosh HaShana (Joodse Nieuwjaar; 13.09.2010) boodschap aandacht te geven. Hij veroordeelde het antisemitisme scherp.
Helaas is ons land geen uitzondering. Dat valt zelfs de Israëlische pers op. In de Jerusalem Post stond onlangs een artikel dat beschreef hoe antisemitisme in Nederland ‘de pan uitloopt’. Het CIDI (Centrum Informatie en Documentatie Israël) meldt dat de stijging van discriminatie-incidenten tegen Joodse mensen in ons land met 50% ten opzichte van 2009 slechts ‘een topje van de ijsberg’ is. In de Tweede Kamer heeft de SGP enkele maanden geleden de regering in een motie gevraagd de nodige maatregelen te treffen. In Frankrijk hebben veel Joden hun koffers al gepakt. Regelmatig gaan grote groepen Franse Joden op aliya. Andere Europese landen vertonen hetzelfde beeld. Deze explosieve uitzaaiing van dit kankergezwel maakt niet alleen Europa, maar bijna de hele wereld terminaal ziek.
Terminaal
We geven een paar Bijbelse en twee historische voorbeelden van het dodelijke gevaar dat elk volk loopt als het zich aan Israël en/of het Joodse volk vergrijpt. Egypte ging ten onder aan de plagen toen zij de Israëlieten verdrukten en weigerden hen te laten gaan. Na de Uittocht uit Egypte vielen Amalekieten de zwakken en vermoeiden in de achterhoede van de Israëlieten aan en werden door Jozua verslagen (Exodus 17:8-16 en Deuteronomium 25:17-19). De HERE God gaf Mozes de opdracht deze gebeurtenis op te schrijven want Hij wilde ‘de herinnering aan Amalek onder de hemel volledig uitroeien.’ Ten slotte Assyrië en Babel, twee wereldrijken die een stok waren in de hand van de HERE om Zijn volk te straffen. God verweet Babel: ‘Ik ben tegen mijn volk toornig geweest, Ik heb mijn erfdeel ontwijd en het in uw macht gegeven; gij hebt het geen barmhartigheid bewezen’ (Jesaja 47:6).
Al komen er oordelen over Israël, van ons wordt geen antisemitisme, geen antizionisme en zelfs geen ongebalanceerde en oneerlijke kritiek op de staat Israël verwacht. Wij horen barmhartigheid te bewijzen. De wereld overlaadt Israël met kritiek. Oneerlijke kritiek die vaak uitloopt op antisemitisme. Waarover oordelen komen, die als ‘het begin van de weeën’ (Matteüs 24:8) nu al over de wereld jagen. De profeet Jeremia zegt het nog scherper: ‘Een opgejaagd schaap is Israël, dat leeuwen hebben opgedreven; eerst heeft de koning van Assyrië het verslonden en nu op het laatst heeft Nebukadrezar het de beenderen afgeknaagd. Daarom, zo zegt de HERE der heerscharen, de God van Israël: Ik doe bezoeking aan de koning van Babel en aan zijn land, zoals Ik aan de koning van Assyrië bezoeking heb gedaan’ (Jeremia 50:17,18). Die twee wereldrijken gingen ten onder.
Nu twee historische voorbeelden. Nazi-Duitsland vergreep zich aan het Joodse volk. Europa was vergiftigd door een geest van antisemitisme, gevoed door de eeuwenoude vervangingstheologie. Dus deed men weinig of niets om de Joden te helpen. De vernietigende WOII kwam over Duitsland en Europa.
Het tweede voorbeeld. De bloeiende kerk van Noord-Afrika werd steeds meer anti-Judaïstisch, verviel toen in theologische twisten en verzwakte. Na de dood van Mohammed in 632 stormde de islam over hen. De kerk in Noord-Afrika verdween bijna helemaal. Het kwaad van het antisemitisme en van een anti-Joodse theologie heeft Europa in een terminale toestand gebracht.
Moslimactivisten hebben goed in de gaten dat Europa ziek is. Ze kijken glimlachend toe hoe Europa als een rijpe vrucht in de handen van de islam valt. Dan volgt Amerika. Terroristische acties zijn niet meer hun voornaamste wapen. Hun demografische wapen (als straks Turkije bij de EU komt, komen er 60 miljoen moslims bij) werkt in het voordeel van de islam. Een beetje dreigen met terroristisch geweld of met handelsbelangen brengt onze politieke leiders al snel op de knieën voor de islam. Jammerend klagen over discriminatie van moslims als er wat zwak verzet komt, brengt (voornamelijk linkse) vrienden in het (gebroken) geweer voor de islam en de sharia. Zo komt deze tsunami door een stille, steelse jihad over ons. Alleen de genade van een krachtige, geestelijke opwekking kan redding brengen. Want we wankelen langs de rand van een afgrond.
Van Jood naar Israël en retour
“Maar” zal iemand reageren, “Barroso is geen antisemiet. Hij protesteert tegen alle antisemitische uitingen! Als je kritisch staat tegenover de staat Israël, ben je nog geen antisemiet!” Inderdaad, ‘nog niet’.
Weer twee voorbeelden. Uit een recent onderzoek van het Instituut voor Interdisciplinair Onderzoek over Conflict en Geweld in het Duitse Bielefeld blijkt dat 46% van de ondervraagden vrij krachtig de volgende bewering ondersteunt: “Israël voert een uitdelgingsoorlog (genocide) tegen de Palestijnen.” En 37% is het eens met de opmerking: “Gezien de politiek/het beleid van Israël kan ik begrijpen waarom de mensen Joden niet mogen.” De stap van kritiek op Israël naar Jodenhaat blijkt, gezien de toename van het antisemitisme, voor veel mensen klein te zijn. Kritiek op Israël blijkt helaas een manier om diep geworteld antisemitisme een uitweg te geven.
Opvallend is hoe antisemitische laster dat vroeger over de Joden gejaagd werd nu op Israël wordt toegepast. Vroeger waren het de Joden die van geldzucht werden beschuldigd. Nu schrijft Time Magazine dat Israël ‘niet geïnteresseerd is in vrede, omdat de Joden in Israël zo geobsedeerd zijn in het maken van geld, dat ze geen tijd hebben voor vrede.’ Oude antisemitische leugens worden in de Arabische pers opgepakt en op Israël toegepast. De voortdurende leugens over Israël komen als antisemitische incidenten op Joodse mensen buiten Israël neer.
Een tweede voorbeeld stamt uit de 2e eeuw na Christus. Toen zijn kerkvaders begonnen met de vervangingsleer. Volgens die dwaalleer heeft het Joodse volk afgedaan als volk van God en heeft de kerk die rol overgenomen. Deze visie werd anti-Judaïsme en het liep niet zelden uit op antisemitische scheldpartijen van geestelijke leiders tegen de Joodse ‘tegenstander’. Zo werd antisemitisme gezaaid in de harten van gewone kerkgangers. Een antisemitisme dat onbeheersbaar bleek en uitliep op de ‘hel van de Middeleeuwen’ en de Holocaust voor het Joodse volk.
Oordeel
Over deze zaken komt Gods oordeel. Het aanranden van Israël en het Joodse volk laat de emmer van Gods toorn overlopen. Rabbijnen zien en ervaren het toenemende antisemitisme en de haat tegen de staat Israël als ‘weeën van de Messias’. Over de volken, over ons, komen waarschuwende oordelen, oorlogen, pandemieën, aardbevingen en honger als het ‘begin van de weeën’ (Matteüs 24:8). Geestelijke leiders, let toch op deze ‘tekenen van de tijd’. Want als de ‘weeën’ die beschreven worden in het boek Openbaring komen, is het te laat. Tegen politieke leiders zegt de HERE: ‘Kust de Zoon, opdat Hij niet toornt en gij onderweg niet te gronde gaat’ (Psalm 2:12). Door het toenemende antisemitisme loopt de emmer van Gods toorn snel vol.
De uitbarsting komt als alle volken tegen Jeruzalem gaan strijden. ‘Te dien dage zal Ik zoeken te verdelgen alle volken die tegen Jeruzalem oprukken’ (Zacharia 12:9). Het kwaad van het antisemitisme is zo dodelijk, dat zelfs na het Duizendjarig Rijk de volken zullen optrekken tegen Jeruzalem en dan is het definitief afgelopen. Dan komt het laatste oordeel voor de Grote Witte Troon. Wees waakzaam en bestrijd het virus van het antisemitisme door gebed en het Woord van God.
Jan van Barneveld
Het grootste gevaar voor de wereldvrede is het angstig snel toenemende antisemitisme. Vorig jaar zijn de meeste antisemitische incidenten sinds de vreselijke Holocaust in WOII genoteerd. Zelfs de president van de Europese Commissie, José Manuel Barroso, die niet bekend staat als een vriend van Israël, vond het nodig om hieraan in zijn Rosh HaShana (Joodse Nieuwjaar; 13.09.2010) boodschap aandacht te geven. Hij veroordeelde het antisemitisme scherp.
Helaas is ons land geen uitzondering. Dat valt zelfs de Israëlische pers op. In de Jerusalem Post stond onlangs een artikel dat beschreef hoe antisemitisme in Nederland ‘de pan uitloopt’. Het CIDI (Centrum Informatie en Documentatie Israël) meldt dat de stijging van discriminatie-incidenten tegen Joodse mensen in ons land met 50% ten opzichte van 2009 slechts ‘een topje van de ijsberg’ is. In de Tweede Kamer heeft de SGP enkele maanden geleden de regering in een motie gevraagd de nodige maatregelen te treffen. In Frankrijk hebben veel Joden hun koffers al gepakt. Regelmatig gaan grote groepen Franse Joden op aliya. Andere Europese landen vertonen hetzelfde beeld. Deze explosieve uitzaaiing van dit kankergezwel maakt niet alleen Europa, maar bijna de hele wereld terminaal ziek.
Terminaal
We geven een paar Bijbelse en twee historische voorbeelden van het dodelijke gevaar dat elk volk loopt als het zich aan Israël en/of het Joodse volk vergrijpt. Egypte ging ten onder aan de plagen toen zij de Israëlieten verdrukten en weigerden hen te laten gaan. Na de Uittocht uit Egypte vielen Amalekieten de zwakken en vermoeiden in de achterhoede van de Israëlieten aan en werden door Jozua verslagen (Exodus 17:8-16 en Deuteronomium 25:17-19). De HERE God gaf Mozes de opdracht deze gebeurtenis op te schrijven want Hij wilde ‘de herinnering aan Amalek onder de hemel volledig uitroeien.’ Ten slotte Assyrië en Babel, twee wereldrijken die een stok waren in de hand van de HERE om Zijn volk te straffen. God verweet Babel: ‘Ik ben tegen mijn volk toornig geweest, Ik heb mijn erfdeel ontwijd en het in uw macht gegeven; gij hebt het geen barmhartigheid bewezen’ (Jesaja 47:6).
Al komen er oordelen over Israël, van ons wordt geen antisemitisme, geen antizionisme en zelfs geen ongebalanceerde en oneerlijke kritiek op de staat Israël verwacht. Wij horen barmhartigheid te bewijzen. De wereld overlaadt Israël met kritiek. Oneerlijke kritiek die vaak uitloopt op antisemitisme. Waarover oordelen komen, die als ‘het begin van de weeën’ (Matteüs 24:8) nu al over de wereld jagen. De profeet Jeremia zegt het nog scherper: ‘Een opgejaagd schaap is Israël, dat leeuwen hebben opgedreven; eerst heeft de koning van Assyrië het verslonden en nu op het laatst heeft Nebukadrezar het de beenderen afgeknaagd. Daarom, zo zegt de HERE der heerscharen, de God van Israël: Ik doe bezoeking aan de koning van Babel en aan zijn land, zoals Ik aan de koning van Assyrië bezoeking heb gedaan’ (Jeremia 50:17,18). Die twee wereldrijken gingen ten onder.
Nu twee historische voorbeelden. Nazi-Duitsland vergreep zich aan het Joodse volk. Europa was vergiftigd door een geest van antisemitisme, gevoed door de eeuwenoude vervangingstheologie. Dus deed men weinig of niets om de Joden te helpen. De vernietigende WOII kwam over Duitsland en Europa.
Het tweede voorbeeld. De bloeiende kerk van Noord-Afrika werd steeds meer anti-Judaïstisch, verviel toen in theologische twisten en verzwakte. Na de dood van Mohammed in 632 stormde de islam over hen. De kerk in Noord-Afrika verdween bijna helemaal. Het kwaad van het antisemitisme en van een anti-Joodse theologie heeft Europa in een terminale toestand gebracht.
Moslimactivisten hebben goed in de gaten dat Europa ziek is. Ze kijken glimlachend toe hoe Europa als een rijpe vrucht in de handen van de islam valt. Dan volgt Amerika. Terroristische acties zijn niet meer hun voornaamste wapen. Hun demografische wapen (als straks Turkije bij de EU komt, komen er 60 miljoen moslims bij) werkt in het voordeel van de islam. Een beetje dreigen met terroristisch geweld of met handelsbelangen brengt onze politieke leiders al snel op de knieën voor de islam. Jammerend klagen over discriminatie van moslims als er wat zwak verzet komt, brengt (voornamelijk linkse) vrienden in het (gebroken) geweer voor de islam en de sharia. Zo komt deze tsunami door een stille, steelse jihad over ons. Alleen de genade van een krachtige, geestelijke opwekking kan redding brengen. Want we wankelen langs de rand van een afgrond.
Van Jood naar Israël en retour
“Maar” zal iemand reageren, “Barroso is geen antisemiet. Hij protesteert tegen alle antisemitische uitingen! Als je kritisch staat tegenover de staat Israël, ben je nog geen antisemiet!” Inderdaad, ‘nog niet’.
Weer twee voorbeelden. Uit een recent onderzoek van het Instituut voor Interdisciplinair Onderzoek over Conflict en Geweld in het Duitse Bielefeld blijkt dat 46% van de ondervraagden vrij krachtig de volgende bewering ondersteunt: “Israël voert een uitdelgingsoorlog (genocide) tegen de Palestijnen.” En 37% is het eens met de opmerking: “Gezien de politiek/het beleid van Israël kan ik begrijpen waarom de mensen Joden niet mogen.” De stap van kritiek op Israël naar Jodenhaat blijkt, gezien de toename van het antisemitisme, voor veel mensen klein te zijn. Kritiek op Israël blijkt helaas een manier om diep geworteld antisemitisme een uitweg te geven.
Opvallend is hoe antisemitische laster dat vroeger over de Joden gejaagd werd nu op Israël wordt toegepast. Vroeger waren het de Joden die van geldzucht werden beschuldigd. Nu schrijft Time Magazine dat Israël ‘niet geïnteresseerd is in vrede, omdat de Joden in Israël zo geobsedeerd zijn in het maken van geld, dat ze geen tijd hebben voor vrede.’ Oude antisemitische leugens worden in de Arabische pers opgepakt en op Israël toegepast. De voortdurende leugens over Israël komen als antisemitische incidenten op Joodse mensen buiten Israël neer.
Een tweede voorbeeld stamt uit de 2e eeuw na Christus. Toen zijn kerkvaders begonnen met de vervangingsleer. Volgens die dwaalleer heeft het Joodse volk afgedaan als volk van God en heeft de kerk die rol overgenomen. Deze visie werd anti-Judaïsme en het liep niet zelden uit op antisemitische scheldpartijen van geestelijke leiders tegen de Joodse ‘tegenstander’. Zo werd antisemitisme gezaaid in de harten van gewone kerkgangers. Een antisemitisme dat onbeheersbaar bleek en uitliep op de ‘hel van de Middeleeuwen’ en de Holocaust voor het Joodse volk.
Oordeel
Over deze zaken komt Gods oordeel. Het aanranden van Israël en het Joodse volk laat de emmer van Gods toorn overlopen. Rabbijnen zien en ervaren het toenemende antisemitisme en de haat tegen de staat Israël als ‘weeën van de Messias’. Over de volken, over ons, komen waarschuwende oordelen, oorlogen, pandemieën, aardbevingen en honger als het ‘begin van de weeën’ (Matteüs 24:8). Geestelijke leiders, let toch op deze ‘tekenen van de tijd’. Want als de ‘weeën’ die beschreven worden in het boek Openbaring komen, is het te laat. Tegen politieke leiders zegt de HERE: ‘Kust de Zoon, opdat Hij niet toornt en gij onderweg niet te gronde gaat’ (Psalm 2:12). Door het toenemende antisemitisme loopt de emmer van Gods toorn snel vol.
De uitbarsting komt als alle volken tegen Jeruzalem gaan strijden. ‘Te dien dage zal Ik zoeken te verdelgen alle volken die tegen Jeruzalem oprukken’ (Zacharia 12:9). Het kwaad van het antisemitisme is zo dodelijk, dat zelfs na het Duizendjarig Rijk de volken zullen optrekken tegen Jeruzalem en dan is het definitief afgelopen. Dan komt het laatste oordeel voor de Grote Witte Troon. Wees waakzaam en bestrijd het virus van het antisemitisme door gebed en het Woord van God.
Jan van Barneveld
