Wetteloosheid
Feike ter Velde • 79 - 2003/04 • Uitgave: 10
Wetteloosheid
De 20e eeuw begon onder het optimisme van de 19e eeuw. De Verlichting van de 18e eeuw leidde tot een schromelijke zelfoverschatting van het wetenschappelijk dogma in de 19e eeuw. Dat werd meegenomen in de 20e eeuw, maar brokkelde in die zelfde eeuw stelselmatig af. Twee wereldoorlogen hadden de geest van de moderne westerse mens gebroken. Gaandeweg stonden de wetenschappelijke dogmas onder de kritiek van nieuwere inzichten en ontdekkingen. Het leek er steeds meer op: hoe meer we weten, hoe minder we begrijpen. De ontdekking van de zwarte gaten in de ruimte (1967) toonde aan dat niet alles meer aan empirische (op ondervinding gestoelde) wetenschap kan worden getoetst. Immers, het zwarte gat holde het dogma van de wetenschap volkomen uit. Wat was vastgelegd in natuurwetten bleek binnen onze werkelijkheid plotseling in totaal omgekeerde zin eveneens te bestaan. We zijn de 21e eeuw binnengegaan met een grote mate van onzekerheid en pessimisme. Alle houvast lijkt aan de samenleving te zijn ontvallen.
Het gevolg daarvan is dat de mensheid haar toevlucht heeft genomen tot "Laten we eten en drinken, want morgen sterven wij" (1 Cor. 15:32). Het levensgevoel reikt bij velen ook, maar dan onuitgesproken, binnen de kerk niet verder dan tot: "Als ik het nu maar goed heb de rest is van geen belang". Wie zijn kinderen met die filosofie op de wereld heeft gezet en groot heeft gebracht moet zich niet verbazen over de levensstijl van die kinderen in de wereld van vandaag. Vandaag zijn we alle waarden en normen kwijt, we zitten met een samenleving vol van criminaliteit, tot in de hoogste regionen, inclusief die van de Europese Unie. De rijken wordt een graaimentaliteit verweten als het gaat om de aandelenopties voor managers, de armen (daklozen en illegalen) wordt winkeldiefstal op grote schaal verweten. De juwelier in ons dorp is nu zo vaak beroofd dat men nu alleen nog via een elektronische sluis de winkel kan binnenkomen. De betere herenmodezaak in ons dorp heeft betonnen palen voor de winkel laten plaatsen, zodat men de winkelpui niet meer met een auto kan rammen om de dure leren jasjes te stelen. Onlangs heeft men, met een lange balk boven op een auto, óver de betonnen palen heen, de pui alsnog weten te rammen en de winkel leeggeroofd.
De wetteloosheid is volkomen buiten alle perken van het denkbare uitgegroeid tot een internationale ramp. Bendes uit Oost-Europa komen hier massaal autos stelen. Drugdealers uit Nederland zitten in tal van buitenlandse gevangenissen opgesloten. De 21e eeuw tekent een beeld van onze beschaafde wereld, dat meer dan schokkend is. Vandaag praten we over de bescherming van het leven, omdat ieder mensenkind dat vandaag wordt geboren "het heeft gehaald". Dat mensenkind zou, zonder dat iemand er een woord over zou reppen, voor de geboorte ook naar het dodenrijk verwezen hebben kunnen worden. Zonder enige grond had het kunnen worden vermoord in de moederschoot in een vroeg of in een later stadium. En wat nu zo uniek is voor ons allemaal: Wat doet het ons nog? Hooguit kunnen we er nog wat academisch over filosoferen, meer niet. Het lijkt ons allemaal volkomen koud te laten.
Misschien moeten we op deze gronden de mensheid van de 21e eeuw wel typeren als apathisch. Zijn dit niet de tijden waarover de apostel Paulus spreekt tot Timotheus in 2 Tim. 3:1-5 - "Weet wel dat er in de laatste dagen zware tijden zullen komen" Je zou het toch denken?
Namens de Redactie
ftv
De 20e eeuw begon onder het optimisme van de 19e eeuw. De Verlichting van de 18e eeuw leidde tot een schromelijke zelfoverschatting van het wetenschappelijk dogma in de 19e eeuw. Dat werd meegenomen in de 20e eeuw, maar brokkelde in die zelfde eeuw stelselmatig af. Twee wereldoorlogen hadden de geest van de moderne westerse mens gebroken. Gaandeweg stonden de wetenschappelijke dogmas onder de kritiek van nieuwere inzichten en ontdekkingen. Het leek er steeds meer op: hoe meer we weten, hoe minder we begrijpen. De ontdekking van de zwarte gaten in de ruimte (1967) toonde aan dat niet alles meer aan empirische (op ondervinding gestoelde) wetenschap kan worden getoetst. Immers, het zwarte gat holde het dogma van de wetenschap volkomen uit. Wat was vastgelegd in natuurwetten bleek binnen onze werkelijkheid plotseling in totaal omgekeerde zin eveneens te bestaan. We zijn de 21e eeuw binnengegaan met een grote mate van onzekerheid en pessimisme. Alle houvast lijkt aan de samenleving te zijn ontvallen.
Het gevolg daarvan is dat de mensheid haar toevlucht heeft genomen tot "Laten we eten en drinken, want morgen sterven wij" (1 Cor. 15:32). Het levensgevoel reikt bij velen ook, maar dan onuitgesproken, binnen de kerk niet verder dan tot: "Als ik het nu maar goed heb de rest is van geen belang". Wie zijn kinderen met die filosofie op de wereld heeft gezet en groot heeft gebracht moet zich niet verbazen over de levensstijl van die kinderen in de wereld van vandaag. Vandaag zijn we alle waarden en normen kwijt, we zitten met een samenleving vol van criminaliteit, tot in de hoogste regionen, inclusief die van de Europese Unie. De rijken wordt een graaimentaliteit verweten als het gaat om de aandelenopties voor managers, de armen (daklozen en illegalen) wordt winkeldiefstal op grote schaal verweten. De juwelier in ons dorp is nu zo vaak beroofd dat men nu alleen nog via een elektronische sluis de winkel kan binnenkomen. De betere herenmodezaak in ons dorp heeft betonnen palen voor de winkel laten plaatsen, zodat men de winkelpui niet meer met een auto kan rammen om de dure leren jasjes te stelen. Onlangs heeft men, met een lange balk boven op een auto, óver de betonnen palen heen, de pui alsnog weten te rammen en de winkel leeggeroofd.
De wetteloosheid is volkomen buiten alle perken van het denkbare uitgegroeid tot een internationale ramp. Bendes uit Oost-Europa komen hier massaal autos stelen. Drugdealers uit Nederland zitten in tal van buitenlandse gevangenissen opgesloten. De 21e eeuw tekent een beeld van onze beschaafde wereld, dat meer dan schokkend is. Vandaag praten we over de bescherming van het leven, omdat ieder mensenkind dat vandaag wordt geboren "het heeft gehaald". Dat mensenkind zou, zonder dat iemand er een woord over zou reppen, voor de geboorte ook naar het dodenrijk verwezen hebben kunnen worden. Zonder enige grond had het kunnen worden vermoord in de moederschoot in een vroeg of in een later stadium. En wat nu zo uniek is voor ons allemaal: Wat doet het ons nog? Hooguit kunnen we er nog wat academisch over filosoferen, meer niet. Het lijkt ons allemaal volkomen koud te laten.
Misschien moeten we op deze gronden de mensheid van de 21e eeuw wel typeren als apathisch. Zijn dit niet de tijden waarover de apostel Paulus spreekt tot Timotheus in 2 Tim. 3:1-5 - "Weet wel dat er in de laatste dagen zware tijden zullen komen" Je zou het toch denken?
Namens de Redactie
ftv
