Wij hebben niet ontvangen de geest der wereld
Henk Schouten • 80 - 2004/05 • Uitgave: 23
We merkten al eerder op dat de eerste leugen te maken had met de relatie tot de Here God. Dat was in de Hof van Eden. Ook de laatste leugen zal te maken hebben met de Godsdienst. De bijbel spreekt in Openbaring 13:11-18 over "het beest uit de aarde". Dit beest zal velen op aarde weten te verleiden en tot aanbidding van het eerste beest uit de zee brengen. Een overweldigend succes voor de satan. Satan als God, de antichrist als valse Messias en de valse profeet als imitatie van de Heilige Geest. Zij zullen een valse, in wezen antichristelijke kerk, in het leven roepen. Wanneer ik de bijbel begrijp, komt er niet een wereldwijde kerk van Christus, waarin (bijna) alle mensen de Here zullen dienen. Ik begrijp uit Gods woord dat er een valse kerk komt, een valse geloofsgemeenschap. Die grote, wereldwijde geloofsgemeenschap, zal in naam christelijk zijn, maar in wezen antichristelijk. De ware gemeente zal uit een klein kuddeke bestaan. Wie dit bijbels gegeven niet ziet, loopt grote risicos meegezogen te worden in een streven naar eenheid, die de mensheid echter op fatale wijze nog verder van God zal afbrengen.
Het zou heel erg makkelijk zijn, wanneer we die valse kerk zouden kunnen benoemen. Wanneer we kerk x als valse kerk zouden kunnen aanmerken, daar blijven we dan ver vandaan. Dan is het eenvoudig aan onze eigen ware kerk trouw te blijven. De auto rijdt er op zondagmorgen (en middag) als vanzelf naar toe. Het zou gemakkelijk zijn, wanneer de scheiding lag tussen christendom en andere religies. In dat geval zou het weinig verschil maken naar welke kerk we zouden gaan. Dat zou afhangen van onze persoonlijke beleving, de soort zang of muziek die in een kerk klinkt. Het is echter allemaal niet zo gemakkelijk, we hebben te maken met een binnen kerkelijk probleem. Een probleem dat men in het verleden met belijdenissen probeerde af te schermen. Er waren kerken die zichzelf als ware kerk zagen en in andere kerken geen broeders of zusters herkenden. Op die manier gaan we over het algemeen niet meer met elkaar om. Evangelisch of reformatorisch, men weet elkaar de broeder en zuster hand te reiken en meer en meer kan men naar elkaar luisteren en van elkaars geloofsrijkdom leren. Een proces dat is toe te juichen. Helaas zit daar nu ook juist het gevaar. Is het niet dikwijls zo, dat het verlangen naar saamhorigheid en het ongetwijfeld oprechte verlangen de smaad van een verdeelde kerk van zich af te zetten, risicovol is. Omdat juist daar het gevaar schuilt dat dingen die er wel degelijk toedoen uit het oog worden verloren? Want dreigt er niet meer een meer een sfeer te ontstaan, waarbinnen mensen die op het wezenlijke van Gods woord wijzen, als lastposten het zwijgen wordt opgelegd. Terwijl die lastposten mogelijk juist profeten Gods zijn, die geen ander verlangen hebben dan heel de kerk te bewaren bij heel het woord van God. De profeet Micha kent deze dingen en schrijft in Micha 2:6 "Profeteert niet, profeteren zij, men mag hiervan niet profeteren. Er komt geen eind aan de beschimpingen". Dit betekent gewoon dat er mensen binnen Gods volk zijn, in onze situatie dus in de kerk, die zeggen dat sommigen hun mond moeten houden. Profeteert niet, wordt gezegd tegen ware profeten. Dit wordt gezegd door mensen (profeteren zij) die valselijk van God spreken, dus valse profeten zijn. Dat dilemma van valse profeten is er al heel lang. In het oude testament komen we ze tegen. Ze trekken het volk van God af en brachten het menigmaal tot vreselijke afgoderij. Het is niet zo dat ze alleen het volk van God weglokten, maar daarnaast legden ze ook de ware profeten het zwijgen op.
Is het mogelijk ons te wapenen tegen de leugen? Natuurlijk, allermeest is het van belang heel dicht bij onze Heiland te blijven. Dat betekent dat we een dagelijkse omgang met Zijn woord moeten hebben. Een heel oud kinderliedje leert ons het abc van de christelijke levenswandel: Lees je bijbel, bidt elke dag, als je groeien wilt.
Daarnaast denk ik dat we een gezonde dosis argwaan bij ons moeten hebben. Al het nieuwe dat kerken in gebracht wordt, hoe mooi het ook wordt voorgesteld, moeten we kritisch onderwerpen aan een bijbelse toets. Daarbij moeten we goed beseffen dat de vroege kerk niet de enorme expansie had doormiddel van allerlei cursussen of trainingen. De mensen waren vol van Christus. Ze waren echt in hun geloof, daar ligt de kracht. Bovenal, ze hadden Gods Geest ontvangen, ze waren vol van de Heilige Geest. Dat moeten we daarom ook goed onthouden, we hebben niet de geest uit de wereld ontvangen, maar de Geest uit God. Dat is de Geest die ons in alle waarheid leiden wil.
ds. Henk Schouten
Het zou heel erg makkelijk zijn, wanneer we die valse kerk zouden kunnen benoemen. Wanneer we kerk x als valse kerk zouden kunnen aanmerken, daar blijven we dan ver vandaan. Dan is het eenvoudig aan onze eigen ware kerk trouw te blijven. De auto rijdt er op zondagmorgen (en middag) als vanzelf naar toe. Het zou gemakkelijk zijn, wanneer de scheiding lag tussen christendom en andere religies. In dat geval zou het weinig verschil maken naar welke kerk we zouden gaan. Dat zou afhangen van onze persoonlijke beleving, de soort zang of muziek die in een kerk klinkt. Het is echter allemaal niet zo gemakkelijk, we hebben te maken met een binnen kerkelijk probleem. Een probleem dat men in het verleden met belijdenissen probeerde af te schermen. Er waren kerken die zichzelf als ware kerk zagen en in andere kerken geen broeders of zusters herkenden. Op die manier gaan we over het algemeen niet meer met elkaar om. Evangelisch of reformatorisch, men weet elkaar de broeder en zuster hand te reiken en meer en meer kan men naar elkaar luisteren en van elkaars geloofsrijkdom leren. Een proces dat is toe te juichen. Helaas zit daar nu ook juist het gevaar. Is het niet dikwijls zo, dat het verlangen naar saamhorigheid en het ongetwijfeld oprechte verlangen de smaad van een verdeelde kerk van zich af te zetten, risicovol is. Omdat juist daar het gevaar schuilt dat dingen die er wel degelijk toedoen uit het oog worden verloren? Want dreigt er niet meer een meer een sfeer te ontstaan, waarbinnen mensen die op het wezenlijke van Gods woord wijzen, als lastposten het zwijgen wordt opgelegd. Terwijl die lastposten mogelijk juist profeten Gods zijn, die geen ander verlangen hebben dan heel de kerk te bewaren bij heel het woord van God. De profeet Micha kent deze dingen en schrijft in Micha 2:6 "Profeteert niet, profeteren zij, men mag hiervan niet profeteren. Er komt geen eind aan de beschimpingen". Dit betekent gewoon dat er mensen binnen Gods volk zijn, in onze situatie dus in de kerk, die zeggen dat sommigen hun mond moeten houden. Profeteert niet, wordt gezegd tegen ware profeten. Dit wordt gezegd door mensen (profeteren zij) die valselijk van God spreken, dus valse profeten zijn. Dat dilemma van valse profeten is er al heel lang. In het oude testament komen we ze tegen. Ze trekken het volk van God af en brachten het menigmaal tot vreselijke afgoderij. Het is niet zo dat ze alleen het volk van God weglokten, maar daarnaast legden ze ook de ware profeten het zwijgen op.
Is het mogelijk ons te wapenen tegen de leugen? Natuurlijk, allermeest is het van belang heel dicht bij onze Heiland te blijven. Dat betekent dat we een dagelijkse omgang met Zijn woord moeten hebben. Een heel oud kinderliedje leert ons het abc van de christelijke levenswandel: Lees je bijbel, bidt elke dag, als je groeien wilt.
Daarnaast denk ik dat we een gezonde dosis argwaan bij ons moeten hebben. Al het nieuwe dat kerken in gebracht wordt, hoe mooi het ook wordt voorgesteld, moeten we kritisch onderwerpen aan een bijbelse toets. Daarbij moeten we goed beseffen dat de vroege kerk niet de enorme expansie had doormiddel van allerlei cursussen of trainingen. De mensen waren vol van Christus. Ze waren echt in hun geloof, daar ligt de kracht. Bovenal, ze hadden Gods Geest ontvangen, ze waren vol van de Heilige Geest. Dat moeten we daarom ook goed onthouden, we hebben niet de geest uit de wereld ontvangen, maar de Geest uit God. Dat is de Geest die ons in alle waarheid leiden wil.
ds. Henk Schouten
