Yvette Lont: Je moet alléén durven staan
Feike ter Velde • 83 - 2007 • Uitgave: 20
Het begon met haar reactie op een krantenartikel van een theoloog over homoseksualiteit, maar groeide uit tot een nationale rel in de media en vooral binnen de ChristenUnie. Ze zette Bijbelse gegevens over homoseksualiteit op een rij en concludeerde dat bestuurders van de ChristenUnie geen praktiserende homoseksuelen kunnen zijn. Dat zou de geloofwaardigheid van de CU ernstig aantasten. Ze kreeg een spreekverbod binnen haar partij. Yvette Lont, al vijf jaar CU-fractievoorzitter van de deelraad Amsterdam-ZO, is verbijsterd.
Tot in het Europese parlement bleek dat Bijbelse opvattingen over homoseksualiteit kunnen leiden tot uitsluiting. Dat overkwam in 2004 de Italiaanse rechtsgeleerde dr. Rocco Buttiglione, door Italië naar voren geschoven als Eurocommissaris op Justitie. Hij noemde homoseksualiteit zonde. Hij verklaarde erbij dat hij dat als christen geloofde, op grond van de Bijbel. Er werd een hetze tegen hem op touw gezet en zijn kandidatuur werd verworpen. Door de persdienst van de EU werd hij controversieel genoemd. Nu hebben we deze rel in ons eigen land, maar niet de wereld tegenover een christen, maar christenen tegenover christenen. Yvette Lont wees in de krant (ND), naar aanleiding van een artikel van prof. dr. Jan Hoek, met name op de brief van Paulus aan de Romeinen, hoofdstuk 1:32. In dit hoofdstuk wordt de homoseksuele praxis duidelijk als zonde bestempeld. Er wordt driemaal bij vermeld (vers 24, 26, 28) dat dit een oordeel van God is, omdat ze Hem verwierpen. God heeft hen aan de onreinheid van de seksuele immoraliteit overgegeven, als oordeel. Op dit oordeel en op deze levenswandel zegt ze expliciet volgt de (klinkt te hard en kan weer verkeerd worden uitgelegd) dood (Rom. 1:32). In het Nieuwe Testament is dat de geestelijke dood zoals bijv. in 1 Johannes 3:14.
Op grond van verdere interne ontwikkelingen heeft Yvette een concept motie geschreven, ten behoeve van het partijcongres op 17 november 2007, die naar verschillende afdelingen in het land werd gestuurd. In deze motie stond, dat er geen praktiserende homoseksuelen als vertegenwoordigers van de ChristenUnie zouden mogen optreden. Dit betekent dat de CU een duidelijk Bijbels standpunt inneemt en een verkondigende partij blijft, zegt ze erbij. Er kwamen veel positieve reacties, maar ook enkele felle negatieve, waaronder uit Zwolle. Deze laatste spreekt van: Uw zogenaamd heldere Bijbelse standpunt en dat zij veel schade heeft veroorzaakt aan de partij en aan het christelijke profiel in het algemeen.
Yvette Lont: Ik ben ronduit verbijsterd dat achteraf blijkt dat er binnen de ChristenUnie ook totaal tegenovergestelde opvattingen op dit punt bestaan. Dat had ik in de verste verte niet kunnen bedenken. Er blijken er velen te zijn die een homorelatie volkomen kunnen plaatsen. Ze zeggen erbij dat het wel in liefde en trouw moet zijn, dan is het goed. Ik was in een soort shock toen de partij mij terecht wees en terugzette. Nu moet ik steeds horen dat ik de ChristenUnie grote schade heb toegebracht. Ik kan je niet zeggen hoe zeer me dat doet. Jarenlang zet ik me in voor de CU en nu word je ervan beticht je eigen partij schade te hebben berokkend en nog wel op een thema, dat volkomen helder ligt in de Bijbel. Niet alleen kreeg ik de partij over me heen, ook natuurlijk de pers en vooral een grote vloed van de meest verschrikkelijke scheldwoorden. Men heeft me alle mogelijke vreselijke ziekten toegewenst, voorzien van doodsbedreigingen in allerlei variaties. Dat is op zich niet erg. Dat kunnen we uit de wereld verwachten. De VVD-fractie van Zuidoost heeft een aanklacht wegens discriminatie tegen me ingediend. Maar, dat dan mijn eigen partij mij daarin ook nog een trap nageeft, dat heeft me letterlijk ziek gemaakt. Ik ben al weken lang uit mijn werk, maar ben langzaam aan weer begonnen.
Dit alles heeft me wel aan het denken gezet. De homolobby in ons land heeft alle wind in de zeilen, maar het christelijke, Bijbelse standpunt, dat al eeuwenlang wordt geloofd en beleden en tot voor enkele tientallen jaren terug ook in de wereld werd aangehangen(!) namelijk dat homoseksuele handelingen niet kunnen, wordt nu discriminatie genoemd. Ik heb het altijd heel vreemd gevonden dat André Rouvoet, nu minister en vice-ministerpresident, zich zo heeft gehaast een kort lijntje (aan) te leggen met de voorzitter van het COC en daar steeds expliciet melding van heeft gemaakt in de pers:
Van Dalen zei meerdere malen met ChristenUnie-leider André Rouvoet te hebben gesproken. Rouvoet maakte volgens de COC-voorzitter duidelijk dat er bij de ChristenUnie begrip is voor de problemen van homoseksuelen in Nederland. "Dat de ChristenUnie tijd maakt voor gesprekken met ons tijdens de onderhandelingen over het regeerakkoord heeft absoluut betekenis. aldus de COC-voorzitter. Concrete toezeggingen deed de ChristenUnie-leider echter nog niet. De gesprekken volgden na een wederzijdse toenadering, aldus Van Dalen. Rouvoet en Van Dalen hebben afgesproken met elkaar in contact te blijven. (Website NU.nl)
Bovendien staat op de site van het COC:
Het COC heeft bij monde van de voorzitter gezegd dat hij aanleiding ziet in een volgend overleg met André Rouvoet: we graag met Rouvoet en christelijke homo-organisaties blijvend willen kijken op welke wijze homoseksualiteit binnen christelijke kring beter geaccepteerd kan worden gemaakt. In een volgend overleg met Rouvoet zal ik hier zeker met hem over spreken en concrete afspraken proberen te maken. Voor de positie van homoseksualiteit in de maatschappij waar de ChristenUnie als regeringspartij een rol in heeft, alsmede voor de christelijke homos en lesbos in eigen kring, aldus Frank van Dalen.
De ChristenUnie heeft een belangrijke plaats gekregen in ons land. Die heeft zij van de Here ontvangen, juist om dingen te veranderen. Maar nu ben ik bang dat de CU de zegen van de Here aan het kwijtraken is. Er is een wig gedreven in de partij, omdat het Woord van God wordt losgelaten om pragmatische redenen. Een christen en ook een christelijke partij moet, ter wille van de eigen overtuiging en ter wille van de geboden van God, alléén durven te staan en de smaad van de wereld willen dragen, als het moet. Het doet mij heel veel verdriet, dat kan ik je wel zeggen. Ik zou heel hard weg willen lopen, ook uit dit land. Want het gaat heel moeilijk worden om aan Gods Woord vast te houden in onze maatschappij, ondanks twee regerende christelijke partijen. Tot zover Yvette.
Yvette Lont is directeur van het christelijk therapeutisch opvangcentrum Op de Rots, opvang voor o.a. prostituees en (o.a. homoseksuele) drugsverslaafden in Amsterdam. Dit werk moet met giften van christenen draaiende worden gehouden. Yvette heeft haar aangrijpende levensverhaal opgeschreven in een boek Van prostituee tot politica. Als jong meisje kwam ze terecht in het Amsterdamse uitgaansleven. Ze kwam in aanraking met drugs en raakte verslaafd. Ze leefde s nachts. In de prostitutie kon ze haar geld verdienen. Op 29-jarige leeftijd werd ze zwanger van haar eerste kind. De vader wilde geen verantwoordelijkheid en verdween uit haar leven. Yvette ging bidden tot God. Ze kende alleen het Onze Vader, uit haar Rooms-katholieke opvoeding. Haar zoontje werd gedoopt in de katholieke kerk. Kort daarna hoorde Yvette een preek over de komst van Jezus, als kindje in de kribbe, voor onze zonde. Ze wist dat ze vergeving nodig had. Ze voelde zich zondig en moest erg huilen tijdens die dienst. De mensen ergerden zich zichtbaar aan haar. Na de dienst ging ze naar huis, alleen. Niemand vroeg haar wat. Ze is er nooit meer geweest. Later kwam ze in een Evangelische Gemeente en kwam tot een levend geloof in Christus. Haar werk is mensen uit de prostitutie te helpen en uit de verslaving te komen, om dan met Jezus Christus een nieuw begin te maken. Velen mocht Yvette bij de hand nemen en ze begeleiden naar een nieuw leven via pastorale, psychologische en sociale hulpverlening. Yvette: De Bijbel is voor mij het Boek waar ik heel veel steun aan heb in moeilijke tijden, wijsheid als ik die nodig heb, moed als ik tekort kom, hoop als ik geen uitweg zie en liefde als ik ernaar verlang. Laten we werken zo lang het dag is, want er komt een dag dat niemand meer werken kan.
Feike ter Velde
Tot in het Europese parlement bleek dat Bijbelse opvattingen over homoseksualiteit kunnen leiden tot uitsluiting. Dat overkwam in 2004 de Italiaanse rechtsgeleerde dr. Rocco Buttiglione, door Italië naar voren geschoven als Eurocommissaris op Justitie. Hij noemde homoseksualiteit zonde. Hij verklaarde erbij dat hij dat als christen geloofde, op grond van de Bijbel. Er werd een hetze tegen hem op touw gezet en zijn kandidatuur werd verworpen. Door de persdienst van de EU werd hij controversieel genoemd. Nu hebben we deze rel in ons eigen land, maar niet de wereld tegenover een christen, maar christenen tegenover christenen. Yvette Lont wees in de krant (ND), naar aanleiding van een artikel van prof. dr. Jan Hoek, met name op de brief van Paulus aan de Romeinen, hoofdstuk 1:32. In dit hoofdstuk wordt de homoseksuele praxis duidelijk als zonde bestempeld. Er wordt driemaal bij vermeld (vers 24, 26, 28) dat dit een oordeel van God is, omdat ze Hem verwierpen. God heeft hen aan de onreinheid van de seksuele immoraliteit overgegeven, als oordeel. Op dit oordeel en op deze levenswandel zegt ze expliciet volgt de (klinkt te hard en kan weer verkeerd worden uitgelegd) dood (Rom. 1:32). In het Nieuwe Testament is dat de geestelijke dood zoals bijv. in 1 Johannes 3:14.
Op grond van verdere interne ontwikkelingen heeft Yvette een concept motie geschreven, ten behoeve van het partijcongres op 17 november 2007, die naar verschillende afdelingen in het land werd gestuurd. In deze motie stond, dat er geen praktiserende homoseksuelen als vertegenwoordigers van de ChristenUnie zouden mogen optreden. Dit betekent dat de CU een duidelijk Bijbels standpunt inneemt en een verkondigende partij blijft, zegt ze erbij. Er kwamen veel positieve reacties, maar ook enkele felle negatieve, waaronder uit Zwolle. Deze laatste spreekt van: Uw zogenaamd heldere Bijbelse standpunt en dat zij veel schade heeft veroorzaakt aan de partij en aan het christelijke profiel in het algemeen.
Yvette Lont: Ik ben ronduit verbijsterd dat achteraf blijkt dat er binnen de ChristenUnie ook totaal tegenovergestelde opvattingen op dit punt bestaan. Dat had ik in de verste verte niet kunnen bedenken. Er blijken er velen te zijn die een homorelatie volkomen kunnen plaatsen. Ze zeggen erbij dat het wel in liefde en trouw moet zijn, dan is het goed. Ik was in een soort shock toen de partij mij terecht wees en terugzette. Nu moet ik steeds horen dat ik de ChristenUnie grote schade heb toegebracht. Ik kan je niet zeggen hoe zeer me dat doet. Jarenlang zet ik me in voor de CU en nu word je ervan beticht je eigen partij schade te hebben berokkend en nog wel op een thema, dat volkomen helder ligt in de Bijbel. Niet alleen kreeg ik de partij over me heen, ook natuurlijk de pers en vooral een grote vloed van de meest verschrikkelijke scheldwoorden. Men heeft me alle mogelijke vreselijke ziekten toegewenst, voorzien van doodsbedreigingen in allerlei variaties. Dat is op zich niet erg. Dat kunnen we uit de wereld verwachten. De VVD-fractie van Zuidoost heeft een aanklacht wegens discriminatie tegen me ingediend. Maar, dat dan mijn eigen partij mij daarin ook nog een trap nageeft, dat heeft me letterlijk ziek gemaakt. Ik ben al weken lang uit mijn werk, maar ben langzaam aan weer begonnen.
Dit alles heeft me wel aan het denken gezet. De homolobby in ons land heeft alle wind in de zeilen, maar het christelijke, Bijbelse standpunt, dat al eeuwenlang wordt geloofd en beleden en tot voor enkele tientallen jaren terug ook in de wereld werd aangehangen(!) namelijk dat homoseksuele handelingen niet kunnen, wordt nu discriminatie genoemd. Ik heb het altijd heel vreemd gevonden dat André Rouvoet, nu minister en vice-ministerpresident, zich zo heeft gehaast een kort lijntje (aan) te leggen met de voorzitter van het COC en daar steeds expliciet melding van heeft gemaakt in de pers:
Van Dalen zei meerdere malen met ChristenUnie-leider André Rouvoet te hebben gesproken. Rouvoet maakte volgens de COC-voorzitter duidelijk dat er bij de ChristenUnie begrip is voor de problemen van homoseksuelen in Nederland. "Dat de ChristenUnie tijd maakt voor gesprekken met ons tijdens de onderhandelingen over het regeerakkoord heeft absoluut betekenis. aldus de COC-voorzitter. Concrete toezeggingen deed de ChristenUnie-leider echter nog niet. De gesprekken volgden na een wederzijdse toenadering, aldus Van Dalen. Rouvoet en Van Dalen hebben afgesproken met elkaar in contact te blijven. (Website NU.nl)
Bovendien staat op de site van het COC:
Het COC heeft bij monde van de voorzitter gezegd dat hij aanleiding ziet in een volgend overleg met André Rouvoet: we graag met Rouvoet en christelijke homo-organisaties blijvend willen kijken op welke wijze homoseksualiteit binnen christelijke kring beter geaccepteerd kan worden gemaakt. In een volgend overleg met Rouvoet zal ik hier zeker met hem over spreken en concrete afspraken proberen te maken. Voor de positie van homoseksualiteit in de maatschappij waar de ChristenUnie als regeringspartij een rol in heeft, alsmede voor de christelijke homos en lesbos in eigen kring, aldus Frank van Dalen.
De ChristenUnie heeft een belangrijke plaats gekregen in ons land. Die heeft zij van de Here ontvangen, juist om dingen te veranderen. Maar nu ben ik bang dat de CU de zegen van de Here aan het kwijtraken is. Er is een wig gedreven in de partij, omdat het Woord van God wordt losgelaten om pragmatische redenen. Een christen en ook een christelijke partij moet, ter wille van de eigen overtuiging en ter wille van de geboden van God, alléén durven te staan en de smaad van de wereld willen dragen, als het moet. Het doet mij heel veel verdriet, dat kan ik je wel zeggen. Ik zou heel hard weg willen lopen, ook uit dit land. Want het gaat heel moeilijk worden om aan Gods Woord vast te houden in onze maatschappij, ondanks twee regerende christelijke partijen. Tot zover Yvette.
Yvette Lont is directeur van het christelijk therapeutisch opvangcentrum Op de Rots, opvang voor o.a. prostituees en (o.a. homoseksuele) drugsverslaafden in Amsterdam. Dit werk moet met giften van christenen draaiende worden gehouden. Yvette heeft haar aangrijpende levensverhaal opgeschreven in een boek Van prostituee tot politica. Als jong meisje kwam ze terecht in het Amsterdamse uitgaansleven. Ze kwam in aanraking met drugs en raakte verslaafd. Ze leefde s nachts. In de prostitutie kon ze haar geld verdienen. Op 29-jarige leeftijd werd ze zwanger van haar eerste kind. De vader wilde geen verantwoordelijkheid en verdween uit haar leven. Yvette ging bidden tot God. Ze kende alleen het Onze Vader, uit haar Rooms-katholieke opvoeding. Haar zoontje werd gedoopt in de katholieke kerk. Kort daarna hoorde Yvette een preek over de komst van Jezus, als kindje in de kribbe, voor onze zonde. Ze wist dat ze vergeving nodig had. Ze voelde zich zondig en moest erg huilen tijdens die dienst. De mensen ergerden zich zichtbaar aan haar. Na de dienst ging ze naar huis, alleen. Niemand vroeg haar wat. Ze is er nooit meer geweest. Later kwam ze in een Evangelische Gemeente en kwam tot een levend geloof in Christus. Haar werk is mensen uit de prostitutie te helpen en uit de verslaving te komen, om dan met Jezus Christus een nieuw begin te maken. Velen mocht Yvette bij de hand nemen en ze begeleiden naar een nieuw leven via pastorale, psychologische en sociale hulpverlening. Yvette: De Bijbel is voor mij het Boek waar ik heel veel steun aan heb in moeilijke tijden, wijsheid als ik die nodig heb, moed als ik tekort kom, hoop als ik geen uitweg zie en liefde als ik ernaar verlang. Laten we werken zo lang het dag is, want er komt een dag dat niemand meer werken kan.
Feike ter Velde
