Christenvervolging in Nederland: kwetsbare bekeerlingen in AZC’s slachtoffer van bedreiging en geweld
Vervolging in ons land lijkt misschien in de ogen van sommigen ver weg, maar voor een groeiende groep christenen in asielzoekerscentra (AZC’s) is het de realiteit. Syrische christenen in verschillende AZC’s melden problemen, variërend van discriminatie en uitsluiting tot bedreiging en fysiek geweld. Hoewel sommige centra maatregelen nemen, blijft een doortastende aanpak even zo vaak uit.
Het Reformatorisch Dagblad bracht onlangs het verhaal van Wassim uit Goes. Nadat hij en zijn gezin zich tijdens hun verblijf in het AZC tot het christendom bekeerden en zich lieten dopen, wordt hij bedreigd door vier landgenoten. Er werd zelfs gesproken over de dood van de pasbekeerde man. Helaas is Wassim niet de enige. Organisaties als Stichting Gave en SDOK bevestigen dat dit voor meer Syrische christenen en bekeerlingen een probleem is.
De reacties van AZC’s hierop zijn wisselend. Soms lijkt de vervolging en verdrukking een gebrek aan prioriteit te zijn, soms is de angst bijslachtoffers zo groot dat zij geen melding of aangifte durven te doen uit angst voor represailles. Het AZC is dan een onveilige plek. In het geval van Wassim werd de voornaamste aanstichter verplaatst, maar de drie anderen verblijven nog steeds in hetzelfde centrum.
Wel lhbti, niet christenen?
Terecht is er veel aandacht bij het Centraal Orgaan Asielzoekers (COA) voor de discriminatie en onderdrukking van lhbti'ers. Ook zij verdienen een veilige plek. Daarom heeft het COA onlangs nog een vernieuwd convenant getekend samen met het COC om de veiligheid van lhbti-ers prioriteit blijvend te waarborgen. Voor christelijke bekeerlingen in een vergelijkbaar kwetsbare positie ontbreekt een dergelijk specifiek convenant of beleid.
Feit is dat ook Nederland dus te maken heeft met christenvervolging, gericht op deze zeer kwetsbare groep. Dat we hier nauwelijks iets over horen en dat er soms onvoldoende actie wordt ondernomen, is zorgwekkend. Dit doet denken aan de geringe aandacht voor de genocide op christenen in Afrika, waardoor de suggestie ontstaat dat de aard van de slachtoffers – christenen – de publieke en politieke interesse tempert.
Een teken van de tijd
De toenemende haat van de wereld tegen christenen kan worden gezien als een teken van de eindtijd. Onze Heer Jezus Christus heeft zijn volgelingen reeds geleerd niet verbaasd te zijn over de haat van de wereld; de wereld haat ons die Jezus als leerlingen volgen, omdat zij de Meester zelf ook haatte (zie Johannes 15: 18-21). De Bijbel leert verder dat aan het einde van de tijd de mensheid steeds goddelozer zal worden. Daarmee komt er dus ook een toenemende weerstand en vijandigheid tegenover de kinderen van God. Het onderscheid in de mate van aandacht voor de vervolging van christenen ten opzichte van andere groepen hoort daar ook bij.
Bron: Reformatorisch Dagblad
Wil je deze content helpen mogelijk te maken? Je kunt ons werk steunen door een gift te geven.
