2 jaar 7 oktober
Vandaag is het twee jaar geleden dat de barbaarse aanslag van Hamas in Israël plaatsvond. Over de hele wereld, ook in ons land, staan mensen stil bij deze duistere gebeurtenis die de wereld heeft veranderd.
Terwijl deze dag in het teken zou moeten staan van gedenken en rouw, kan de antisemitische, anti-Israël beweging zich zelfs vandaag niet gedragen. De ‘Palestina Action Group’ wilde bijvoorbeeld juist op deze datum een ‘nationale herdenkingsdag voor Palestina’ organiseren. De enige reden die je kunt bedenken: de aandacht afleiden van de herdenkingen enerzijds en puur provoceren anderzijds.
Toen de aangevraagde demonstratie op de Dam niet kon doorgaan, omdat daar al een andere samenkomst was, besloten de verwende activisten vanochtend – uitgerekend vandaag – het Paleis op de Dam te bekladden. Ze spoten de term ‘F*ck Israel’ op de gevel en gebruikten rode verf uitgesmeerd om ‘bloed’ te symboliseren. Volgens hen heeft de Nederlandse staat namelijk bloed aan de handen vanwege de steun aan Israël en het eeuwenlange koloniale verleden.
Het voorval doet denken aan de ‘Rode Lijn’-demonstratie van afgelopen zondag in de hoofdstad, waar mensen rondliepen met borden met daarop de tekst in het Engels: ‘Was het maar elke dag 7 oktober’.
Opnieuw wordt pijnlijk duidelijk dat de hele beweging tegen de oorlog in Gaza – de zogenaamde pro-Palestijnse activisten – in wezen niets te maken heeft met de strijd voor vrede en rust, maar enkel met Jodenhaat. De aanhangers van deze beweging misgunnen de nabestaanden zelfs de rouw om geliefden die op verschrikkelijke wijze om het leven zijn gekomen op deze gedenkdag. En dan hebben we het nog niet over de mensen die ook nu nog steeds gegijzeld worden, levend of dood. Hoe immens moet de haat dan in je zijn?
Ik laat je achter met een bericht, vanochtend geplaatst door een hoogleraar aan de Radboud Universiteit van Nijmegen (opnieuw uit het Engels vertaald):
‘Ik zal nooit 7 oktober 2023 vergeten. Ik zat op een terras in Beirut. Mijn Palestijnse vriend was euforisch en optimistisch, omdat haar volksgenoten waren uitgebroken uit hun gevangenis en schade toebrachten aan een schijnbaar onoverwinnelijke vijand. Zionisten nemen dit nooit van mij af. Het drijft mij elke dag.’
Deze hoogleraar wordt betaald van jouw belastinggeld.
Niet alle afbeeldingen bij dit artikel zijn met AI gegenereerd
Wil je deze content helpen mogelijk te maken? Je kunt ons werk steunen door een gift te geven.
