De opname (6)
Henk Schouten • 90 - 2014 • Uitgave: 1
Parousia en Epifanie
We mochten al enkele keren schrijven over de geweldige hoop die we hebben, de opname van de gemeente. Met een Engelse term spreken we van de ‘rapture’, dat geeft ons nog meer een blij en hoopvol gevoel van en inzicht in die toekomstige gebeurtenis. ‘Rapture’ wordt vertaald door (geest)vervoering , verrukking of in extase komen.
Onderscheid
We maakten ook al onderscheid tussen verschillende aspecten die samenhangen met de (weder)komst van de Here Jezus. De Here Jezus komt terug, maar heeft met die terugkomst verschillende doelen voor ogen. Het gaat daarbij om kritische kantelmomenten in de geschiedenis. Zo was er in het verleden een onverwacht komen van de Here Jezus. Hij kwam in de gestalte van een baby, zoals mensen allemaal eenmaal geboren werden. Dan hebben we het over Zijn komst in het vlees, als dienstknecht. We spreken dan bijvoorbeeld over Jezus als de lijdende knecht des Heren. Een uitdrukking die we van Jesaja hebben geleerd, maar die vervulling kreeg in die eerste komst waarbij onze Here Jezus uiteindelijk gekruisigd werd. De Here Jezus kwam om verzoening te bewerken en daardoor leven we nu in genadetijd. Ieder die tot de Here Jezus komt en de Here Jezus als Heiland aanneemt, wordt metterdaad een kind van God. Met recht spreken we van een groot kantelmoment.
Daarmee is Gods plan met de wereld niet klaar en daarmee is ook de taak van de Here Jezus nog niet beëindigd. In de (nabije) toekomst zullen vervolgstappen worden ondernomen. De eerste van die vervolgstappen is wat we noemen de opname van de gemeente. Het glorieuze moment dat we in een oogwenk van de aarde worden opgenomen en gebracht worden in het Vaderhuis. Voor de rechterstoel van Christus wordt openbaar hoe de kwaliteit van ons geloofswerk is (Romeinen 14:10 en 1 Korintiërs 3:10-15). Het gaat hierbij om een vertrouwd en intiem samenzijn met de Here Jezus, we vieren als bruid en bruidegom het bruiloftsfeest. Dat is het tweede grote kantelmoment, de gemeente komt thuis.
Op aarde breekt in diezelfde tijd de Grote Verdrukking aan. Dat is een verschrikkelijke tijd voor de wereld en voor Israël, maar daaruit zal Israël gered worden (Jeremia 30:7). De redding van Israël vindt plaats bij en door de wederkomst van de Here Jezus. Op die dag zal de Here Jezus naar de aarde komen en het koninkrijk dat beloofd was oprichten. De troon van David zal hersteld worden en de Here Jezus zal regeren. Het derde grote kantelmoment.
We leren zo dus dat er een komen is voor de gemeente, dit is een komen met en op de wolken (1 Tessalonicenzen 4:17). Wij die leven en allen die in geloof in voorgaande geslachten gestorven zijn, zullen veranderd worden en we zullen de Here tegemoet gaan. Hij zal ons brengen in het Vaderhuis. Daarnaast – en dat gebeurt een aantal jaren (tenminste zeven) daarna – komt de Here Jezus letterlijk en lichamelijk terug naar de aarde, dan zal Hij als vanouds strijden voor Zijn volk en hen de vrede brengen, waar het volk nu al zoveel duizenden jaren naar verlangd.
Parousia en Epifanie
Het onderscheid dat we hierboven maakten tussen rapture/opname op de wolken om naar het Vaderhuis te gaan en de lichamelijke wederkomst op aarde tot oprichting van het Koninkrijk vinden we verrassend ook terug in het gebruik van twee woorden: Parousia en Epifanie.
Het zijn twee woorden in deze vorm regelrecht uit het Grieks weergegeven, maar wat is de betekenis daarachter en op welke wijze worden deze twee woorden gebruikt? Daar kunnen we dan ook direct de vraag aankoppelen: waarom worden twee woorden, die ogenschijnlijk ongeveer hetzelfde betekenen, door elkaar gebruikt? Gaat het met deze twee woorden om één en dezelfde gebeurtenis, of moeten we twee gebeurtenissen onderscheiden waar elk van beide woorden betrekking op heeft?
Beweging
Parousia betekent ‘komst’, ‘aankomst’ of ‘toekomst’, dan gaat het om een beweging, ‘naar iemand toekomen’. Het woord ‘Parousia’ komt zeer regelmatig voor in de Bijbel en verwijst naar de komst van een persoon of een groep personen. Daarnaast wordt het gebruikt voor de komst van de Here Jezus. Wanneer we die teksten op een rij zetten en bestuderen, dan blijkt het te gaan om een gebeurtenis die nog moet plaatsvinden. We zien bijv. 1 Korintiërs 15:23 ‘daarna, wie van Jezus is, bij Zijn (toe)komst’, of ook 2 Tessalonicenzen 2:1 ‘En wij vragen u dringend broeders, met betrekking tot de (toe)komst van onze Heere Jezus Christus en onze vereniging met Hem’ (HSV). Het gaat in deze en meer teksten om de Here Jezus die naar Zijn gemeente verlangt en met Zijn gemeente samengebracht wil en zal worden. Het blijkt bij onderzoek van deze teksten niet te gaan om Israël, de wereld, of het Messiaanse rijk, maar om het samenkomen van de gemeente met de Heer. We spreken over de opname van de gemeente.
Verschijnen
Het woord Epifanie geeft een ander aspect van het komen aan, namelijk het ‘verschijnen’, ‘zichtbaar worden’, dit woord is afgeleid van het Griekse woord voor ‘tonen’, ‘aan het licht brengen’. Ik vond in een woordenboek deze beschrijving voor Epifanie:
‘Een zich aan de ratio onttrekkende, plotselinge, kortdurende, diep inwerkende ervaring waarin een zintuiglijk waarneembaar element in de gewone, alledaagse werkelijkheid een niet binnen een gangbaar kader te plaatsen reactie oproept bij wie het ondergaat.’
Dat is een hele mondvol en wellicht moet u de zin nog twee keer lezen om te begrijpen, maar het is precies wat gebeurt bij de wederkomst van de Here Jezus, wanneer Hij komt om Zijn volk te bevrijden en Hij Zijn koninkrijk opricht. Het zal een plotseling ‘verschijnen’ zijn. In Kolossenzen 3:4 lezen we van die verschijning ‘Wanneer Christus geopenbaard zal worden, Die ons leven is, dan zult ook u met Hem geopenbaard worden in Heerlijkheid’ (HSV). In het Grieks staat voor ‘geopenbaard’ een vervoeging van het woord ‘epifanie’. Het schitterende is dat wij, de eerder opgenomen gemeente, met Hem geopenbaard zullen worden. We zullen met Hem verschijnen. Dan zijn we niet meer de kleine en kwetsbare gemeente waar de wereld schouderophalend en spottend aan voorbijgaat, maar dan zullen we delen in Zijn heerlijkheid. Dan is ook het moment gekomen dat ieder Hem in verbazing aanschouwen zal (2 Tessalonicenzen 1:10), ja, ‘elk oog zal Hem zien, ook zij die Hem doorstoken hebben. En alle stammen van de aarde zullen over Hem rouwbedrijven. Ja, amen’ (Openbaring 1:7).
Het eerste komen, de Parousia is als het ware incognito, alleen voor de Zijnen, de gemeente. Samen zullen we het bruiloftsfeest vieren. Daarna zullen we met Hem naar de aarde komen, dan zal Jezus het koningschap aanvaarden en voor allen zichtbaar worden, aan allen getoond worden (Epifanie).
Welk een uitzicht Bruidsgemeente!
Eeuwig Hem ten eigendom.
Maranatha blijve ons wachtwoord,
“amen, ja Heer Jezus kom!”
Refrein: Joh. de Heer 769
Ds. Henk Schouten
We mochten al enkele keren schrijven over de geweldige hoop die we hebben, de opname van de gemeente. Met een Engelse term spreken we van de ‘rapture’, dat geeft ons nog meer een blij en hoopvol gevoel van en inzicht in die toekomstige gebeurtenis. ‘Rapture’ wordt vertaald door (geest)vervoering , verrukking of in extase komen.
Onderscheid
We maakten ook al onderscheid tussen verschillende aspecten die samenhangen met de (weder)komst van de Here Jezus. De Here Jezus komt terug, maar heeft met die terugkomst verschillende doelen voor ogen. Het gaat daarbij om kritische kantelmomenten in de geschiedenis. Zo was er in het verleden een onverwacht komen van de Here Jezus. Hij kwam in de gestalte van een baby, zoals mensen allemaal eenmaal geboren werden. Dan hebben we het over Zijn komst in het vlees, als dienstknecht. We spreken dan bijvoorbeeld over Jezus als de lijdende knecht des Heren. Een uitdrukking die we van Jesaja hebben geleerd, maar die vervulling kreeg in die eerste komst waarbij onze Here Jezus uiteindelijk gekruisigd werd. De Here Jezus kwam om verzoening te bewerken en daardoor leven we nu in genadetijd. Ieder die tot de Here Jezus komt en de Here Jezus als Heiland aanneemt, wordt metterdaad een kind van God. Met recht spreken we van een groot kantelmoment.
Daarmee is Gods plan met de wereld niet klaar en daarmee is ook de taak van de Here Jezus nog niet beëindigd. In de (nabije) toekomst zullen vervolgstappen worden ondernomen. De eerste van die vervolgstappen is wat we noemen de opname van de gemeente. Het glorieuze moment dat we in een oogwenk van de aarde worden opgenomen en gebracht worden in het Vaderhuis. Voor de rechterstoel van Christus wordt openbaar hoe de kwaliteit van ons geloofswerk is (Romeinen 14:10 en 1 Korintiërs 3:10-15). Het gaat hierbij om een vertrouwd en intiem samenzijn met de Here Jezus, we vieren als bruid en bruidegom het bruiloftsfeest. Dat is het tweede grote kantelmoment, de gemeente komt thuis.
Op aarde breekt in diezelfde tijd de Grote Verdrukking aan. Dat is een verschrikkelijke tijd voor de wereld en voor Israël, maar daaruit zal Israël gered worden (Jeremia 30:7). De redding van Israël vindt plaats bij en door de wederkomst van de Here Jezus. Op die dag zal de Here Jezus naar de aarde komen en het koninkrijk dat beloofd was oprichten. De troon van David zal hersteld worden en de Here Jezus zal regeren. Het derde grote kantelmoment.
We leren zo dus dat er een komen is voor de gemeente, dit is een komen met en op de wolken (1 Tessalonicenzen 4:17). Wij die leven en allen die in geloof in voorgaande geslachten gestorven zijn, zullen veranderd worden en we zullen de Here tegemoet gaan. Hij zal ons brengen in het Vaderhuis. Daarnaast – en dat gebeurt een aantal jaren (tenminste zeven) daarna – komt de Here Jezus letterlijk en lichamelijk terug naar de aarde, dan zal Hij als vanouds strijden voor Zijn volk en hen de vrede brengen, waar het volk nu al zoveel duizenden jaren naar verlangd.
Parousia en Epifanie
Het onderscheid dat we hierboven maakten tussen rapture/opname op de wolken om naar het Vaderhuis te gaan en de lichamelijke wederkomst op aarde tot oprichting van het Koninkrijk vinden we verrassend ook terug in het gebruik van twee woorden: Parousia en Epifanie.
Het zijn twee woorden in deze vorm regelrecht uit het Grieks weergegeven, maar wat is de betekenis daarachter en op welke wijze worden deze twee woorden gebruikt? Daar kunnen we dan ook direct de vraag aankoppelen: waarom worden twee woorden, die ogenschijnlijk ongeveer hetzelfde betekenen, door elkaar gebruikt? Gaat het met deze twee woorden om één en dezelfde gebeurtenis, of moeten we twee gebeurtenissen onderscheiden waar elk van beide woorden betrekking op heeft?
Beweging
Parousia betekent ‘komst’, ‘aankomst’ of ‘toekomst’, dan gaat het om een beweging, ‘naar iemand toekomen’. Het woord ‘Parousia’ komt zeer regelmatig voor in de Bijbel en verwijst naar de komst van een persoon of een groep personen. Daarnaast wordt het gebruikt voor de komst van de Here Jezus. Wanneer we die teksten op een rij zetten en bestuderen, dan blijkt het te gaan om een gebeurtenis die nog moet plaatsvinden. We zien bijv. 1 Korintiërs 15:23 ‘daarna, wie van Jezus is, bij Zijn (toe)komst’, of ook 2 Tessalonicenzen 2:1 ‘En wij vragen u dringend broeders, met betrekking tot de (toe)komst van onze Heere Jezus Christus en onze vereniging met Hem’ (HSV). Het gaat in deze en meer teksten om de Here Jezus die naar Zijn gemeente verlangt en met Zijn gemeente samengebracht wil en zal worden. Het blijkt bij onderzoek van deze teksten niet te gaan om Israël, de wereld, of het Messiaanse rijk, maar om het samenkomen van de gemeente met de Heer. We spreken over de opname van de gemeente.
Verschijnen
Het woord Epifanie geeft een ander aspect van het komen aan, namelijk het ‘verschijnen’, ‘zichtbaar worden’, dit woord is afgeleid van het Griekse woord voor ‘tonen’, ‘aan het licht brengen’. Ik vond in een woordenboek deze beschrijving voor Epifanie:
‘Een zich aan de ratio onttrekkende, plotselinge, kortdurende, diep inwerkende ervaring waarin een zintuiglijk waarneembaar element in de gewone, alledaagse werkelijkheid een niet binnen een gangbaar kader te plaatsen reactie oproept bij wie het ondergaat.’
Dat is een hele mondvol en wellicht moet u de zin nog twee keer lezen om te begrijpen, maar het is precies wat gebeurt bij de wederkomst van de Here Jezus, wanneer Hij komt om Zijn volk te bevrijden en Hij Zijn koninkrijk opricht. Het zal een plotseling ‘verschijnen’ zijn. In Kolossenzen 3:4 lezen we van die verschijning ‘Wanneer Christus geopenbaard zal worden, Die ons leven is, dan zult ook u met Hem geopenbaard worden in Heerlijkheid’ (HSV). In het Grieks staat voor ‘geopenbaard’ een vervoeging van het woord ‘epifanie’. Het schitterende is dat wij, de eerder opgenomen gemeente, met Hem geopenbaard zullen worden. We zullen met Hem verschijnen. Dan zijn we niet meer de kleine en kwetsbare gemeente waar de wereld schouderophalend en spottend aan voorbijgaat, maar dan zullen we delen in Zijn heerlijkheid. Dan is ook het moment gekomen dat ieder Hem in verbazing aanschouwen zal (2 Tessalonicenzen 1:10), ja, ‘elk oog zal Hem zien, ook zij die Hem doorstoken hebben. En alle stammen van de aarde zullen over Hem rouwbedrijven. Ja, amen’ (Openbaring 1:7).
Het eerste komen, de Parousia is als het ware incognito, alleen voor de Zijnen, de gemeente. Samen zullen we het bruiloftsfeest vieren. Daarna zullen we met Hem naar de aarde komen, dan zal Jezus het koningschap aanvaarden en voor allen zichtbaar worden, aan allen getoond worden (Epifanie).
Welk een uitzicht Bruidsgemeente!
Eeuwig Hem ten eigendom.
Maranatha blijve ons wachtwoord,
“amen, ja Heer Jezus kom!”
Refrein: Joh. de Heer 769
Ds. Henk Schouten
