Armageddon of de stuiptrekkingen van Babel

Henk Schouten • 84 - 2008 • Uitgave: 11
De zogenaamde slag om Armageddon zal waarschijnlijk tijdens de laatste dagen van de Grote Verdrukking plaatsvinden. Zoals in Openbaring 16 duidelijk wordt, zal de Here God de aarde met een serie oordelen straffen. Het beeld van het leeggieten van schalen wordt gebruikt. De schalen blijken gevuld met onwaarschijnlijk veel onheil dat over de wereld van die dagen komen zal. De oordelen zijn buitengewoon pijnlijk en heftig en treffen de mensen die het merkteken van het beest hebben (vers 2). Wanneer we deze dingen lezen, huiveren we. Het past veel mensen ook niet goed. Ze horen liever van een aardige God, dan van een toornende God. Soms zegt men zelfs dat de God van het Oude Testament een andere is dan die van het Nieuwe Testament. De eerste zou dus een wreker en hardvochtige God zijn, die van het nieuwe testament een barmhartige God. De Bijbel zelf geeft geen enkele aanleiding tot het onderscheiden van twee goden. Er is één God, liefdevol zeker, maar ook met een oordeel over alles wat onrein en vuil is. En uiteindelijk zal heel de opstandige wereld met die God van doen krijgen.
Wanneer de zesde schaal wordt leeggegoten, droogt de Eufraat op, waardoor de weg vrijgemaakt wordt voor de koningen van het oosten. Dit alles vormt de introductie tot de slag van Armageddon.
Oorlog en geweld komt altijd voort uit de Boze. Wie een beetje besef heeft van het satanische van een oorlog, weet dat zeer wel. Hier echter wordt het nadrukkelijk genoemd. Uit de bek van de draak (de duivel), uit de bek van het beest (de antichrist) en uit de mond van de valse profeet komen onreine geesten.

Het is nogal tegenstrijdig wat we zien. De Grote Verdrukking begint doordat de antichrist een verbond sluit met Israël. Door dit verbond lijkt het alsof de wereld een periode van rust en vrede tegemoet gaat. Veel van de wereldwijde vreselijke conflicten hangen samen met tegenstellingen tussen culturen. Met name botst de Joods-christelijke cultuur van het westen met de islamitische cultuur van het oosten. De christelijke cultuur is inmiddels al zo zwak geworden, dat men in de beoogde grondwet voor het verenigd Europa, toch bakermat van de Joods-christelijke cultuur, zelfs van verwijzing naar deze fundamenten niet wil weten. Alleen het Joodse volk houdt ‘halsstarrig’ vast aan haar traditie en religie. Israël, dat nu zestig jaar bestaat, blijkt meer en meer een steen des aanstoots te worden. De islam bestrijdt dit volk en deze natie zo veel als zij kan. Hezbollah, Hamas, Iran en vele andere willen niets liever dan Israël van de kaart vegen. De historie van het zogenaamde christelijke westen laat al weinig zien dat hoopvoller is. Zo is Israël geworden tot die lastige steen. De antichrist zal er in slagen een ‘oplossing’ voor dit probleem te realiseren. Door deze oplossing, dit verbond, lijkt er vrede te komen tussen de culturen en lijkt de wereld ineens veel minder gevaarlijk. In Openbaring 6 wordt gesproken over een ruiter op het witte paard, die vrede zal brengen. Deze ruiter is volgens ons niet Jezus Christus, maar het tegenovergestelde, de antichrist. Dat blijkt ook duidelijk uit het vervolg, niets dan narigheid, dood en verdriet.
Die periode van schijnbare vrede eindigt abrupt. De antichrist zal zijn legers naar het Midden-Oosten dirigeren, maar ook de legers uit het oosten komen eraan. De Eufraat, de natuurlijk grens, is opgedroogd, er is geen barrière meer. Ook de machten uit het Noorden, Gog en Magog en anderen sturen hun legers.

Waarom realiseert de boze eerst die zogenaamde vrede, om dan vervolgens al de legers van de wereld naar Israël te laten marcheren? Er is maar één antwoord op die vraag mogelijk. Satan weet dat zijn tijd kort is. Hij beseft veel meer dan wie dan ook, misschien zelfs meer dan de meest trouwe Zoeklicht lezer, dat Jezus spoedig komen zal.
Satan bereidt zich op die laatste ontmoeting voor. Satan bereid zich voor op de grote strijd die dan zal losbranden. Want al die verzamelde legers, die naar het Midden-Oosten zijn opgetrokken en die met elkaar in botsing lijken te komen, zullen ineens geconfronteerd worden met de terugkerende Zoon van God. Zo heeft satan heel zijn wapenarsenaal in het Midden-Oosten om strijd te voeren tegen Jezus en allen die met Hem zullen verschijnen. Dat is uiteindelijk Armageddon. De volkeren zullen onder leiding van de geïncarneerde boosheid zelf, satan, de strijd aangaan met Jezus Christus. Zij zijn verzameld tot de oorlog op de grote dag van de almachtige God (Op. 16:14). Een zinloze strijd, een ongelijke strijd. Alle boosheid zal verpletterend worden verslagen. De Zoon van David zal de troon van David opeisen.

Deze vernietiging wordt gerealiseerd door een enorme aardbeving (Op. 16:18). Vandaag de dag worden we regelmatig opgeschrikt door grote aard- en zeebevingen. Het is bekend dat de plateaus ten opzichte van elkaar verschuiven en dat dit tot nog grotere aardbevingen zal leiden. Niet alleen de volkeren, maar ook de natuur en de aardbodem zelf zijn in voorbereiding tot dat enorme dat komen gaat en wellicht al zeer nabij is.

Het grote Babylon zal vallen. Babylon dat symbool staat voor alle goddeloosheid, voor alle onreinheid en tegenstand tegen God. Satan zal alles mobiliseren. Wij die luisteren naar het profetisch woord, herkennen die ontwikkelingen in het wereldgebeuren. Het leert ons één ding: Jezus Christus zal zeker en spoedig komen. Eén wezenlijke vraag blijft: Bent u klaar om Hem te ontmoeten?

Ds. Henk Schouten