Het is de schuld van de ander
Een interview met Titus van der Valk, vicevoorzitter van de studentenraad van UvA in het Nederlands Dagblad, geeft ons een inkijkje in het gedachtengoed van de protesterende student die deze week al rellend tegen de politie tekeer gingen.
Helaas stemt het niet vrolijk wat we lezen. Titus komt op z’n zachtst gezegd onvolwassen over in zijn uitspraken. Hij geeft weinig blijk van wijsheid, noch van zelfreflectie en dat voor een universitair student. Toen ik het las was het alsof ik mijn kinderen hoorde praten toen ze nog veel jonger waren en ze betrapt werden op iets dat niet goed was gegaan: het is namelijk allemaal de schuld van een ander.
Het begint al bij de demonstratie. Die was de schuld van het bestuur van de universiteit, aldus Van der Valk. De studenten werden niet serieus genomen en ‘er werd niet naar ons geluisterd - en uiteindelijk leidt dat tot woede.’
En dat het gewelddadig werd? De schuld van de politie en het bestuur. Het tentenkamp dat op het Roeterseiland was opgetogen, was juist deëscalerend aldus de student, ‘maar door het politiegeweld nam de woede alleen maar toe, waardoor het steeds moeilijker werd voor de organisatoren om grip te houden. Het sloeg om van een goed georganiseerde actie naar volkswoede.’
En de demonstranten die geweld gebruikten dan? Ja, dat waren uitzonderlingen, extremisten, eenlingen. De organisatie heeft altijd voor geweldloosheid gepleit. Nee, het vuurwerk, het gooien met stenen, het slaan met stokken, het spuiten ammoniak, het gooien met fruit en flesjes, het waren allemaal ‘incidenten’. Uiteraard ‘uitvergroot door de media’.
En de barricades en straatstenen die uit de straten werden getrokken dan? Ook weer de schuld van de politie: ‘Deels gebeurde dat uit angst voor politiegeweld. Veel studenten hadden het gevoel dat ze zich moesten beschermen, toen ze oog in oog stonden met politie die hen kort en klein wilde slaan. En als je een hek neerzet of een muur bouwt, blijven ze in ieder geval op afstand. Is dat slim? I don’t know.’
Bovendien waar hebben we het over, aldus Titus van der Valk: ‘Er zijn hier een paar stenen uit de grond getrokken - maar kijk naar wat er nu in Gaza gebeurt.’
De vicevoorzitter vat het zelf treffend samen, dat dan weer wel: ‘Maar het vandalisme komt ook ergens vandaan. Er was al veel woede over de situatie in Gaza en het feit dat de universiteit zich niet tegen Israël wil uitspreken. Daarbovenop komt nog het gevoel dat er als student niet naar je geluisterd wordt én het politiegeweld. Dan ontstaat er een soort Beeldenstorm - gericht op je eigen universiteit.’
Het is dus de schuld van Israël, de schuld van de politie, de schuld van de media, de schuld van de politiek, de schuld van… alles en iedereen, maar niet van de studenten zelf. Zij dragen geen verantwoordelijkheid in wat er is gebeurd. Het is indicatief voor hoe dit soort demonstrerende groepen vandaag de dag naar de wereld kijken en voor wat ze geloven. Zij zijn het slachtoffer van anderen en alle verzet is daarmee gerechtvaardigd. Zelfs als dat met middelen gebeurt die de buitenwereld afkeurt; ze kunnen niet anders, ze worden door de ander - de onderdrukker - gedwongen.
Antropologisch, filosofisch beschouwd kan dit ideologisch geduid worden: het is de kern van het neo-marxistische slachtoffer denken. Het is een van de centrale principes van wat de woke-beweging wordt genoemd (en de achterliggende Critical Race Theory die haar schraagt). Maar ik als vader zeg het gewoon zo: het is onvolwassen kleutergedrag. Neem als grote jongens en meiden verantwoordelijkheid en sta waarvoor je staat. Het is niet de schuld van anderen. Jij bent verantwoordelijk voor wat jij doet. Of zoals ik het mijn eigen kinderen heb geleerd: jij hebt geen controle over wat de ander doet, maar wel over hoe jij daarop reageert en hoe je dat doet. De Heere Jezus zegt het in de Bijbel in Openbaring 22 vers 12 aldus: ‘En zie, Ik kom spoedig en mijn loon is bij Mij om aan ieder te vergelden zoals zijn werk zal zijn.’
Roelof Ham
Bron: Nederlands Dagblad
