Waar zijn de gegijzelden?
Tijdens de verschrikkelijke aanslagen 7 oktober vonden niet alleen ruim 1200 onschuldige mensen de dood, maar werden er ook meer dan 250 mensen ontvoerd naar Gaza door Hamas en zelfs door individuele Gazaanse burgers. Een deel daarvan is in onderhandelingen en deals rond een staakt het vuren vrijgekomen de afgelopen maanden, maar 133 van hen verblijven daar nog immer in. Onder hen zijn nog steeds kinderen, ouden van dagen, zieken en vrouwen. Niemand weet echter waar ze zijn en velen lijken hen te zijn vergeten.
De bevolking van Israël is ze niet vergeten. Ze demonstreren voor hun vrijlating en/of bevrijding en zoeken aandacht van de pers en de wereld. Maar ook zij weten niet waar hun geliefden zijn die gegijzeld worden.
De regering van Israël onder leiding van de premier Netanyahu, weet evenmin waar de gegijzelden zich bevinden. Een enkele gegijzelde van de achtergebleven 133 is door het IDF bevrijd de afgelopen maanden, maar het overgrote deel van deze groep is nog steeds spoorloos.
De grote Nederlandse media weten ook niets over de verblijfplaatsen van de gegijzelden, maar hen interesseert het ook niet of nauwelijks (meer). Je hoort nog maar sporadisch iets over de mensen die gegijzeld zijn en nu al vele maanden vastgehouden worden onder erbarmelijke omstandigheden. Veel interessanter is het geweldige leed in Gaza onder de Palestijnen. Vrijwel dagelijks domineert dat de journaals en koppen van news-outlets online. Ook mogelijke oorlogsmisdaden van het Israëlische leger worden breed uitgemeten, zelfs al is de bron discutabel. Neem nu het NOS Journaal van vrijdag 5 april waarin op ernstige toon meegedeeld werd hoe Israëlische militairen mogelijk op Palestijnen schoten die op zoek waren naar voedsel. De verontwaardiging erover op sociale media werd eveneens aangehaald. Dit was heftig en ongehoord. Het bericht kwam echter van Al Jazeera (die steeds weer hebben bewezen verre van objectief te zijn in deze oorlog en zelfs hebben meegewerkt aan fake-news) en van sociale media. Er is dan ook verder geen enkele belangrijk internationaal medium in de wereld, die dit item heeft opgepakt, alleen de NOS wel. Dat zegt genoeg.
De internationale gemeenschap weet ook niets over het lot van de gegijzelden, maar dat kon hun sowieso al niet echt velen. Toen bekend werd wat de terroristen van Hamas op 7 oktober hadden gedaan, klonk vanuit organisaties als de VN vooral dat we genuanceerd over de zaken moesten blijven denken en een en ander in de context moesten beschouwen. Genuanceerd denken over ‘vermeende’ baby’s die gedood waren (bijvoorbeeld in vragen als: was dat wel zo en zo ja, waarom was dat dan gebeurd, wat was de context?). Maar ook genuanceerd denken over seksuele misdaden tegen vrouwen (en mannen): het kostte de VN uiteindelijk maanden om schoorvoetend te erkennen dat dit laatste inderdaad had plaatsgevonden. Terwijl Israël het er flink van langs kreeg van onder andere de secretaris-generaal van de VN zelf. Het land werd zelf voor het gerecht gesleept door de corrupte regering van Zuid-Afrika onder de aanklacht genocide.
Maar weet je wie ook niet weet waar de gegijzelden zijn? Hamas! Op dit moment zijn er namelijk vredesbesprekingen gaande en de deal die op tafel ligt vereist van Hamas dat ze 40 gegijzelde Israëliërs vrijlaten in ruil voor honderden veroordeelde Palestijnse gevangenen. Deze 40 bestaan enkel uit kinderen, vrouwen, zieken en ouden van dagen. Het probleem is echter dat Hamas zelf niet eens weet waar ze zijn. Dit wordt vanuit beide partijen bevestigd aan verschillende media…
Het lijkt er kortom op dat de gegijzelden - als ze überhaupt nog in leven zijn - aan hun lot worden overgelaten. Ze zijn inmiddels niet meer dan bijkomende schade in een oorlog die voor de wereld al over heel andere dingen gaat. Het is triest, in triest.
Nog steeds gegijzeld ergens in Gaza:
